http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Picastro | Metal Cares
Van het spookhuis naar de kersttafel.
CD, Monotreme/Konkurrent
Tekst: Dieter Craeye
Publicatiedatum: 23 december 2005
Freaks die er in de donkerste periode van het jaar een sport van maken om eindejaarslijstjes tot op het bot uit te pluizen zijn vast vertrouwd met namen als The Arcade Fire en Death From Above 1979. Ondergetekende is er al langer van overtuigd dat in Canada onwaarschijnlijk goede muziek gemaakt wordt en knoopte er eerder dit jaar zelfs een heus dossier aan vast. Uit die gigantische kweekvijver aan talent komt nu ook Picastro uit Toronto aan de oppervlakte met Metal Cares.
Het viertal rond de omineus voordragende zangeres Liz Hysen debuteerde vorig jaar met Red Your Blues, een kennismaking waar volgens onze collega Bas Ickenroth ‘best meer had ingezeten’. Het belette Picastro niet om aardig wat publiciteit weg te kapen in gerenommeerde bladen als Q en The Wire, Engeland onveilig te maken aan de zijde van The Akron/Family en momenteel in eigen land alweer te pieken als double bill met de Great Lake Swimmers van Tony Dekker. België is vooralsnog niet aan de beurt, het is dus wachten op een clevere programmator die ze alsnog het land en zijn zaal binnenloodst.
Qua stemming (sfeer kun je het bezwaarlijk noemen) en klankkleur houden de songs van Picastro het midden tussen A Silver Mt. Zion, Dirty Three en het Angels of Light van Michael Gira, terwijl de vocale omkadering van Hysen herinnert aan de gitzwarte kelderstemmen van Elizabeth Anka Vajagic of Shannon Wright. De zangeres heeft een pak demonen en tollende trollen te bezweren, waarbij haar stembanden ze vervolgens één voor één tot bloedens toe van de vloer van een akelig spookhuis lijkt te schrapen. Akkoorden slepen zich hoofdzakelijk akoestisch voort met de snelheid van een kabbelend beekje, tot de overvloedig aanwezige strijkers de overhand nemen. Hierbij is het vooral los-vast bandlid Owen Pallett (Arcade Fire, Final Fantasy) die zich niet onbetuigd laat en de verkilde texturen onder het vriespunt vandaan haalt.
Muziek gecomponeerd om in een totale depressie te verzinken en het diepe dal als vaste habitat te beschouwen, maar anderzijds onvoorstelbaar indringend en pakkend. Het kippenvel is nu al in rijen van drie op weg om de kersttafel te belagen. De kalkoenen zijn meteen gewaarschuwd!
http://www.kindamuzik.net/recensie/picastro/metal-cares/11576/
Meer Picastro op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/picastro
Deel dit artikel: