Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Britse improvisatie-jazzscene is nooit bang geweest voor gierende elektronica, synthesizers en ander stevig versterkt spul voor techneuten. De Britten liepen zelfs voor op de tegenwoordig zo bejubelde Noren.
Vanuit Brits oogpunt is het dan ook helemaal niet zo speciaal wanneer de oude sopraansaxofonist Lol Coxhill (73) een album opneemt met een elektronica-wizard als Phosphene. Coxhills recente carrière-overzicht Spectral Soprano is al voor een groot deel gevuld met woeste elektronische klanken, en wijst in dat opzicht vooruit naar de onlangs uitgebrachte cd The plum, the orange and the matchbox.
Coxhills inmiddels legendarische lange sopraanmelodieën kunnen zelfs tijdens zijn vele soloconcerten behoorlijk ‘outer space’ gaan, de atonale geluiden van Phosphene (de artiestennaam van John Cavanagh) versterken het buitenaardse gevoel van gewichtloosheid en vrijzwevende klanken alleen nog maar. De foto in het cd-boekje van een braaf jazzkwartet is daarom zeer misleidend, en ook de opsomming van de andere muzikanten die hun soms minieme bijdrage leveren aan dit album moet niet in betekenis worden overschat.
The plum, the orange and the matchbox is met een beetje goede wil te beschouwen als een duoproject van Coxhill en Phosphene. Ze maakten samen een sterk album voor een lange winterse avond met een heldere sterrenhemel. Deze cd doorstaat met glans de vergelijking met Coxhills eerdere platen in kleine bezetting, zoals met Fred Frith of Morgan Fisher in de jaren tachtig en die met Pat Thomas in de jaren negentig.
http://www.kindamuzik.net/recensie/phosphene-featuring-lol-coxhill-and-friends/the-plum-the-orange-and-the-matchbox/11489/
Meer Phosphene Featuring Lol Coxhill and Friends op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/phosphene-featuring-lol-coxhill-and-friends
Deel dit artikel: