Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het klopt aan alle kanten, dit nieuwe album van Pete Philly en zijn onafscheidelijke vriendje Perquisite. De producties zijn ruimer dan eerst, de flows van de rap smoother, de beats nog beter doorgedacht. En omdat ze uit ons eigen kleine landje komen zijn ze in deze periode onvermijdelijk. We zien ze overal hun vrolijke snoet vertonen, veelal geflankeerd door die eeuwige cello. Vertellend over de evolutie die ze doormaken als artiest.
Maar waar komt dan toch die bittere nasmaak vandaan? Waarom lijkt er geen einde te komen aan Mystery Repeats en ben je blij dat het klaar is na zestien nummers? Waarom kun je na zes nummers de stem van Pete niet meer horen? En waarom komen al die verschillende muziekstromingen die ze gebruiken na verloop van tijd zo geforceerd over?
Pete Philly & Perquisite is een talentvol duo, dat is een onweerlegbaar feit. Toch merk je aan Mystery Repeats dat ze de veelzijdigheid aan keuzes en smaken er af en toe met de haren bij hebben gesleept. Alleen maar zodat er nooit beweerd kan worden dat ze eenzijdige en voorspelbare muziek maken.
Juist door het ontbreken van een eenduidige keuze en door het smijten met hun talenten word je van hot naar her geslingerd. Zodoende komt de geforceerdheid na verloop van tijd boven drijven en kun je de zangerige stem van Pete Philly niet meer uitstaan.
Jammer dat zo'n talentvol duo zijn intellect teveel wil tentoonspreiden en de muziek niet voor zichzelf laat spreken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pete-philly-perquisite/mystery-repeats/15980/
Meer Pete Philly & Perquisite op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pete-philly-perquisite
Deel dit artikel: