• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Perry Keyes | The Last Ghost Train Home

In Sydney is altijd wat te doen.
CD, Laughing Outlaw/Bertus

Tekst: Peer Bataille

Publicatiedatum: 01 oktober 2007

"A kind of ghost story" noemt Perry Keyes de elf liedjes op zijn tweede cd The Last Ghost Train Home. De liedjes gaan allemaal over een wereld die niet meer bestaat: de wijken Redfern en Waterloo in het Australische Sydney. Keyes groeide daar op in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw en kent er de straten beter dan zijn eigen broekzak. Maar projectontwikkelaars grepen de macht en de eens zo levendige gemeenschap is ter ziele gegaan.

Afgaande op Perry Keyes' liedjes moeten Redfern en Waterloo plaatsen zijn waar altijd wat te doen is. Boksers, worstelaars, rugbyers, daklozen, dronkaards, kermissen, circussen, gokkers, voetballers, auto’s, stuntmannen en greyhound races bevolken de straten. Een eldorado voor een tiener om in op te groeien.

Perry Keyes is een ouderwetse verhalenverteller. Hij neemt een persoon, locatie of situatie als uitgangspunt, observeert scherp en maakt er een vaak verrassend verhaal omheen. Een verhaal waarin alles met alles te maken kan hebben. Zoals Bruce Springsteen ooit Asbury Park ontleedde, zo doet Keyes dat met zijn eigen voormalige habitat.

Ook muzikaal is The Last Ghost Train Home verwant aan Springsteen. En dat is minder origineel. Bovendien een ongelijke strijd, want Keyes' begeleidingsband Give My Love To Rose kan niet tippen aan The E Street Band. Ondanks de vaak ronkende gitaren, tinkelende piano en het dreigende orgel.

Wel weer verrassend is dat Perry Keyes niet The Boss, maar Joe Strummer als grootste invloed noemt. "He had the biggest rock-'n-roll heart, ever", aldus Keyes. Terecht dus dat hij een liedje wijdt aan de voorman van The Clash; ook een verhalenverteller.

http://www.kindamuzik.net/recensie/perry-keyes/the-last-ghost-train-home/16040/
Meer Perry Keyes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/perry-keyes