Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het schattige aan het luisteren naar elektronicaplaten uit begin en midden jaren negentig is dat ze zo ontwapenend onschuldig geproduceerd zijn. Waar tegenwoordig artiesten minimaal elk geluid op basis van granulaire of multimodulaire synthese via zelfgeschreven algoritmes ontwikkelen, daar ramden het oude Orbital, The Orb en The Black Dog gewoon wat voorkeursinstellingen uit hun synthesizers. Wat interesseerde het de mensheid dat bepaalde geluiden al eerder door andere artiesten gebruikt waren? De elektronische revolutie vond plaats – dat deed ertoe!
Evenzo schattig klinkt The Five Angels van Pentatonik. Gespeend van de ambitie om compositorisch of productioneel te vernieuwen bouwde Simeon Bowring tien platen die zo uit de tijdcapsule van het vorige decennium lijken te zijn gekropen. Vooral Orbitals Snivilisation blijkt een grote inspiratiebron geweest te zijn, maar ook Chicane’s Behind the Sun en Spanners van The Black Dog hebben – bedoeld of onbedoeld – hun zegel op het creatieve proces van Pentatonik gedrukt.
Pijnlijk? Verre van! The Five Angels weet namelijk schijnbaar achteloos veel mooie elementen uit die tijd in aantrekkelijke composities samen te voegen. Warme synthesizerklanken en lichtvoetige elektronische instrumenten worden zorgvuldig over beats in diverse snelheden en ritmes gedrapeerd. Hier en daar zet hij uitermate succesvol de stem van Kirsty Hawkshaw in, terwijl hij op andere momenten juist kiest voor rustige sferen en interessante geluidscollages. Verwacht dus geen revolutie op elektronisch gebied – hooguit het omgekeerde -, maar wel een aangename reis langs de hoogtepunten van de luisterelektronica uit de jaren negentig.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pentatonik/the-five-angels/14163/
Meer Pentatonik op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pentatonik
Deel dit artikel: