• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Patti Smith | M-Train

Aria voor een verloren jas.
BOEK, De Geus

Tekst: Emil Peeters

Publicatiedatum: 23 oktober 2015

Eind 2011 is Patti Smith in een behoorlijke dip geraakt. Ze brengt de feestdagen alleen door in haar appartement in New York, slechts getroost door haar katten en sloten koffie. In M-Train beschrijft ze die periode van "ernstige apathie, in combinatie met een verrassende innerlijke lichtheid", die ongeveer een jaar lang aanhoudt, gesteund door haar boeken en haar herinneringen, met name aan haar in 1994 overleden echtgenoot Fred Smith. Daarmee is het boek nog geen depressieve lectuur, maar doordat het grotendeels in het verleden speelt, wel doortrokken van een diepe melancholie.

Het boek wordt door de uitgever gepresenteerd als het vervolg op Just Kids, maar dat draaide geheel om de relatie van Patti Smith met fotograaf Robert Mapplethorpe. M-Train ontbeert die focus. Smith neemt de lezer mee op de verschillende reizen die ze maakt, lang niet allemaal muziekgerelateerd, om te eindigen met de wens zich alles te herinneren en dat vervolgens op te schrijven; ook, nee: vooral de kleine dingen. Zo moet M-Train beschouwd worden: als een aria voor een verloren jas, een requiem voor een door orkaan Sandy verwoest café.

Uit alle beschrijvingen spreekt de waarachtige liefde die Smith koestert voor mensen, detectives, koffie en vooral literatuur (in het bijzonder Haruki Murakami's De opwindvogelkronieken, "mijn reisgezel en de mascotte van mijn weer oplevende energie"). Het lijkt wel alsof Smith zichzelf nadrukkelijk wil presenteren als schrijfster, wat nog versterkt wordt doordat haar muziek zo goed als helemaal buiten beschouwing blijft.

En dan zijn er de dromen, die niet zozeer geduid moeten worden als wel zelf een duiding zijn van het echte leven, en die Smith zich altijd makkelijk heeft kunnen herinneren. De droomwereld, die Smith zeker weerspiegeld ziet in het werk van Murakami, alsook de vele herinneringen maken dat Smith in M-Train een tamelijk onthechte indruk maakt. Ze heeft immers al zo veel verloren: man, broer, favoriete jas en café, zelfs haar exemplaar van De opwindvogelkronieken, dat het ook niet meer uitmaakt. "Als ik schrijf over het verleden terwijl ik tegelijkertijd in het heden ben, bevind ik me dan nog in realtime?"

http://www.kindamuzik.net/recensie/patti-smith/m-train/26289/
Meer Patti Smith op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/patti-smith