Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je kent het wel, van die conservatoriumgasten die te geniaal gestoord zijn om hun leven te slijten in alledaagse orkestjes. Van die over-ervaren muzikale übernerds die altijd op zoek zijn naar het andere ritme en het andere geluid. Zet er drie bij elkaar en je krijgt de ultieme zenuwpeesplaat.
Het zijn gitarist David Brown, pianist Anthony Pateras en drummer Sean Baxter die samen aan de gang gingen om een opvolger te maken van hun debuut Ataxia, een term die staat voor verlies van spiercoördinatie. De term is wederom toepasbaar op Gauticle, ware het niet dat ze dit keer pilletjes hebben genomen zodat de mannen beter kunnen doseren.
Wel is het trio nog steeds in zijn nopjes met de andere kant van hun gebruikelijke instrumenten. Geprepareerde gitaar, piano en percussie en een krat vol rommel zijn de werktuigen van de soundtrack die de luisteraar als een rat door een donker hol van gevaar stuurt. Geen romantische stadsverbeeldingen van titels als 'London One' en 'Vienna Two' (dat zijn de steden waarin de muziek werd opgenomen tijdens een tour), maar een aandachtsopeisende speurtocht.
Deze muziek luisteren zonder wijd opengesperde ogen is haast onmogelijk. Het fascinerende van het album is dat het trio niet werkt met kop en staart. Het is een pure dwaling die je door bizarre ritmepatronen en onheilspellende geluiden van begin tot eind op het puntje van je stoelt houdt. Een geblinddoekte tocht door een labyrint zonder uitgang.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pateras-baxter-brown/gauticle/14165/
Meer Pateras/Baxter/Brown op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pateras-baxter-brown
Deel dit artikel: