• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Paradise | Paradise Hotel

Net als Danko Jones.
CD, Undertow/Munich

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 09 maart 2006

Bandleider van Paradise is Frank Kelly. Zette hij op het vorige album Rock Anthropologists on the Kon Tiki Voyage al de toon met zijn onvervalste seventies/eighties hardrock, Paradise Hotel klinkt zowaar misschien nog wel beter dan de nieuwe van Danko Jones.

Inspiratie werd gehaald bij Kiss, Van Halen, Motley Cruë en Ted Nugent. "Goudeerlijke hardrock," zul je zeggen. Ware het niet dat deze Canadezen de boel nog verder over de top jagen door tijdens hun optredens het showelement helemaal uit te buiten middels vuurwerk, rookbommen en extravagante kleding. Wat dan weer nog vreemder is aangezien Michael ‘Away’ Langevin hier fungeert als drummer. Niet dat dit een hobbyproject van de legendarische bandleider van Voïvod is, daarvoor is het teveel de band van Frank Kelly. Maar het zegt wel veel over de kwaliteiten van Paradise. Fraai zijn ook de gitaarpartijen van de helaas overleden Voiïod gitarist Dennis ‘Piggy’ D’Amour. Eén van de laatste opnamen die hij ooit zou maken.

Maar denk vooral niet teveel aan Voïvod bij beluistering van Paradise Hotel. Peter Pan Speedrock, AC/DC en Hellacopters zijn veel dichter in de buurt. Want deze plaat schreeuwt om een liveuitvoering. Want hoe geweldig het op plaat dan ook mag klinken, het blijft een klinisch verhaal.

Dat is het enige manco van Paradise. Ook zij kunnen net als Danko Jones die rock-'n-rollenergie en het zweet van live spelen slechts ten dele vertalen naar de studio. Maar Frank Kelly zou lachen om mijn recensie. Mij vriendelijk wegwuiven als weer zo’n journalist die hem niet begrijpt en zijn verwijfde witte laars nog eens op de monitor zetten. Daar waar hij hoort, zou mijn weerwoord zijn.

http://www.kindamuzik.net/recensie/paradise/paradise-hotel/12167/
Meer Paradise op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/paradise