Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Panic DHH is opgericht door Alex Empire gitarist Robbie Furze en Anntti Uusimaki, een muzikant die heeft gewerkt met Brian Eno, Coldcut en Barry Adamson. Die laatste namen kan je meteen vergeten. Atari Teenage Riot komt meer in de buurt, maar Panic DHH zit toch vooral in het straatje Amerikaanse industrial bands als Nine Inch Nails en - vooral - Ministry. Panic Drives Human Herds had net zo goed Psalm 69 - the 2003 Version kunnen heten.
Alhoewel ze dat op zich goed doen, klinkt Panic DHH toch een beetje overbodig. De vorige keer dat een Amerikaanse president die Bush heette een oorlog in het Midden-Oosten begon is combinatie van drumcomputers die op hun snelst ratelen en metalriffs toch wel geheel ontgonnen en vrij beperkt in zijn bereik gebleken.
Gelukkig voor Panic DHH is er nog zoiets als "technologische vooruitgang". Waarin Panic Drives Human Herds zich namelijk onderscheidt van zijn voorgangers is dat hij harder is. En dan niet een beetje harder, maar zo hard dat als je de plaat draait op een volume waarop de vorige cd zeer buurvriendelijk klonk, je niet gek moet opkijken als het leger voor de deur staat om de klachten over een illegale straaljagerbasis te onderzoeken. Een hardere plaat qua volume heb ik nog nooit gehoord. En ik draai toch wel eens een extreem plaatje.
Wel lekker eigenlijk. Dat het zo hard is. Echt dat je denkt: "Lekker hard".
http://www.kindamuzik.net/recensie/panic-dhh/panic-drives-human-herds/6456/
Meer Panic DHH op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/panic-dhh
Deel dit artikel: