Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nietszeggende muziek is het ergste wat er is. Het doet je niks. Onbewogen luister je ernaar en denkt aan cd’s die je nu eigenlijk zou willen opzetten. Maar je moet er nog wat over zeggen en hoe doe je dat bij iets dat nietszeggend is? Door de muziek te beschrijven bijvoorbeeld.
Nu, het Londense Own Little World levert een eclectisch debuut af. Het begint met wat grungeachtige taferelen, waarbij ze vergeten zijn de volumeknoppen open te draaien. Na acht minuten beseffen de drie heren dat dit niet zo’n goede zet was en zetten de knoppen maar gelijk helemaal op nul. De akoestische gitaren komen te voorschijn en dan klinken ze zowaar als hun stadsgenoten van Obi, zonder diens klassecomposities.
Bij 'The Girl Behind' neigt het weer naar het vergeten AC Acoustics maar de holle en matte productie verpest de arty rock. Zoals de dunne stem van Alec Bastin ook geen aanvulling te noemen valt. Stuff of Myth and Mystery zal dus geenszins mythevorming bewerkstelligen of een mysterie kweken. Alleen in de kleine wereld van de Londenaren zelf misschien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/own-little-world/stuff-of-myth-and-mystery/8303/
Meer Own Little World op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/own-little-world
Deel dit artikel: