Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Tja,” moet de Franse band Out gedacht hebben na het uitbrengen van X-Position uit 1998. Die door topproducer Colin Richardson geproduceerde plaat leverde het vijftal dan wel optredens op met bands als Machinehead en Anthrax en het album werd lovend ontvangen door de internationale pers, maar toch hadden de echte critici redelijk wat aan te merken op deze Fransmannen. Out zou namelijk teveel bij haar genregenoten afgekeken hebben en over te weinig eigen smoel beschikken. En wat doe je dan als band?
Het vijftal moet zich gerealiseerd hebben dat de rek er na X-Position toch wel uit was. Enige tijd trok de band onder leiding van de zeer begaafde vocalist Christophe Lamouret (die met enkele leden van Napalm Death nog ooit speelde in Meathook Seed en daarmee ook een album uitbracht) zich terug om pas vijf jaar na het verschijnen van X-Position (overigens de tweede plaat van het kwintet, en opvolger van het titelloze debuut) een nieuwe poging te wagen met dit Unik.
Hoewel we Out nog lang niet vergeten zijn – wie herinnert zich nog het optreden in de tent op Dynamo Open Air in 1999? – lijkt het alsof het vijftal dat wel wil doen voorkomen. Waar de band op de voorganger nog gretig zocht naar een geluid dat het midden hield tussen Korn en Fear Factory, leunen de vijf heren daar op Unik helemaal niet meer op en hebben ze eindelijk een eigen gezicht weten te vormen. Dat maakt Unik heel anders dan X-Position. De kenmerkende zang van Christophe Lamouret, die ook op Unik nog wel eens hoog uit wil halen (bijvoorbeeld in het sterke ‘Angel With No Wings’), is nog steeds een handelsmerk. Ook aanwezig zijn nog altijd de toetsenpartijen en ‘bliepjes’van toetsenist Tibo, al lijken deze een iets andere functie gekregen te hebben; minder industrialgetint en meer sferisch. Echter, muzikaal gezien is de band een stuk volwassener geworden en kan niet meer zomaar in het rijtje Korn/Fear Factory-clonen geplaatst worden. Unik klinkt minder vet geproduceerd en gemixt dan haar voorganger, maar wel oprechter en melodieuzer. De jaartjes rust en de verhuizing naar een kleiner label (van Roadrunner naar Naïve) hebben de band duidelijk goed gedaan en dat is ten goede gekomen aan de songs. Ongetwijfeld zal Out nog steeds in het hokje ‘nu-metal’gestopt worden, maar wie een tweede X-Position verwacht, komt bijzonder bedrogen uit. Zelfs de haarkleur (ten tijde van X-Position nog geel, tegenwoordig rood) van Lamouret is mee veranderd! Al met al is Unik een prima plaatje dat haar naam eer aan doet en de band wellicht weer opnieuw in de schijnwerpers zet, al is de kans groot dat Unik een undergroundkraker blijft.
Overigens heeft Out eindelijk ook de cover van Killing Joke’s ‘Love Like Blood’, die men al ten tijde van X-Position live speelde, op plaat vastgelegd, zij het in een heel andere gedaante dan zoals het nummer destijds gebracht werd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/out/unik/3238/
Meer Out op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/out
Deel dit artikel: