Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ah, alweer een man met een gitaar en een hoedje! Als je de hoes ziet en de stem hoort, dan denk je in eerste instantie aan Tom Waits. Toch klinkt laatstgenoemde meer als een stadsmens en is Otis Gibbs bovenal een plattelandsjongen, met tuinbroek, honkbalpetje en een baard die langer is dan de puntschoenen van Waits.
Zijn vierde cd is gestoken in een kartonnen omhulsel, zoals min of meer te verwachten is van iemand die ruige songs zonder franje schrijft. Aan alles is af te lezen dat Joe Hill's Ashes geen vrolijke plaat is. Gibbs zingt over een koude wind die door de mijnschacht waait, over zijn vrienden die allemaal dood zijn en over spuitende junkies.
Gibbs is van het type ruwe bolster, blanke pit. De muzikanten met wie hij optrekt, zijn een stuk braver. Zij zorgen voor een keurige begeleiding, zodat Gibbs nergens echt uit de band springt. Toch is het aangenaam ongezellige Joe Hill's Ashes een aanrader, zeker als je je iets kan voorstellen bij een countryversie van Waits.
http://www.kindamuzik.net/recensie/otis-gibbs/joe-hill-s-ashes/20139/
Meer Otis Gibbs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/otis-gibbs
Deel dit artikel: