Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er zijn van die momenten dat je op de bank zit. Depressief, met restjes chips in je haar en de televisie op testbeeld. Op die momenten kan je twee dingen doen. A: zet de nieuwe plaat van Otep op, of B: zet de nieuwe plaat van Otep op. Aan de ene kant kan House of Secrets het voetje zijn dat de stoel onder je wegschopt als je jezelf aan het verhangen bent, maar aan de andere kant kan het ook het stemmetje in je hoofd zijn dat zegt: “Stel je niet aan loser, het kan nog altijd erger.” En erger in het kwadraat is het voor zangeres Otep. Na Sevas Tra (’02) is er nu de tweede langspeler van de band uit Los Angeles, met aan het roer de schreeuwende en gruntende zangeres.
Otep heeft op z’n zachtst gezegd issues. En dan hebben we het niet over zielige nu-metalverhaaltjes als “Ik heb mijn vader nooit gekend en ik werd gepest op school.” Ga er maar van uit dat deze vrouw een en ander heeft meegemaakt en dat haar muziek een grote boksbal is waar ze al haar woede op kwijt kan. House of Secrets klinkt net zo hard als zijn voorganger, maar blinkt vooral uit in de manier waarop de nummers in elkaar zitten. Hoewel compleet overstuur en chaotisch, is te merken dat deze plaat met alle zorgzaamheid en liefde van de wereld in elkaar is gezet. Hier is over nagedacht. Hele zachte, muziekloze vertellingen (die overigens doodeng zijn) kunnen in één keer omslaan naar snoeiharde, allesvernietigende grunts met bijbehorende riffs. Compleet onvoorspelbaar. Heel knap.
http://www.kindamuzik.net/recensie/otep/house-of-secrets/7453/
Meer Otep op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/otep
Deel dit artikel: