Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Rob Haigh hoeft nooit meer iets te bewijzen. Met tracks als ‘Thru the Vibe’ en ‘Renegade Snares’ heeft hij al vroeg een plaats afgedwongen in de jungle-analen. Zijn melodieuze variant van jungle heeft hij door de jaren stug geperfectioneerd, zonder dat de ritmische basis dezelfde opwinding wist te genereren. ‘Night Train’, het beginnummer van zijn nieuwe album Rogue Satellite klinkt ouderwets vertrouwd: rimpelende melodieën, mooie ronde bassen en daartussen veel warme ruimte. Bijna denk je dat de cirkel rond is en toch ontwaar je een gemis. Haigh laat zijn ritmes nog steeds aanzienlijk meer ‘breaken’ dan de laatste jaren gebruikelijk is in de post-techstep jungle, maar ook hij kan niet ontsnappen aan de wet van de dansvloer en die schrijft blijkbaar voor dat het vervelende, net te snelle, boem-tsjak ergens op de achtergrond mee moet dreinen.
Desondanks zijn de pure jungletracks op Rogue Satellite de moeite waard, vooral de net-niet house van ‘Time’ en het heerlijke ‘Red Shift’, waar een blik atmosferische synthwaaiers wordt opgetrokken. Deze nummers houden Omni Trio’s naam hoog. Dit in tegenstelling tot een aantal verschrikkelijke downtempo, semi-triphop tracks met voorgeprogrammeerde fluitjes die mierzoete melodieën creëren. Achtergrondmuziek voor verkeerde restaurants. Uiteindelijk wordt een veelbelovend album daardoor een gemankeerde release. Verwachten we tegenwoordig nog iets anders van jungle?
http://www.kindamuzik.net/recensie/omni-trio/rogue-satellite/7583/
Meer Omni Trio op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/omni-trio
Deel dit artikel: