http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Occult | Elegy for the Weak

Lekker agressief, maar iets te lang.
CD, Karmageddon Media/Bertus

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 25 april 2004

Tussen het technische geweld aan de ene, en de ingenieuze melodieuze dubbelloopssolo's aan de andere kant, zijn er nog maar weinig trashmetalbands die eer betonen aan de punkwortels van het genre. Zo niet het Nederlandse Occult, dat op Elegy for the Weak een poging doet de agressieniveaus uit de tijd van Reign in Blood en Kill 'Em All te doen herleven.

Dat lukt heel aardig. De staccatoriffs worden met atoomklokprecisie uitgevoerd en schakelen op precies de juiste momenten naar halve snelheid terug. En terwijl de drums onstopbaar voortratelen werkt zanger Maurice zich in Mille Petrozza-stijl (Kreator) door lappen tekst met titels als 'Nuclear Torment', 'Slaughtering the Pigs' en 'Slut of Sodom'. Andy Classen verdient heel veel punten met de manier waarop hij alles kurkdroog en helder, maar nergens dunklinkend heeft opgenomen. Tot zover allemaal perfect.

Alleen zijn de nummers te lang. Als je als Occult voor bruut en niet te ingewikkeld kiest, dan is zo'n tweeëneenhalf minuut de perfecte songlengte. Vroege Slayer-platen duren niet voor niets rond een half uur. De elf nummers op Elegy for the Weak klokken samen iets meer dan veertig minuten. Voor die lengte heeft de muziek te weinig afwisseling. Dus voortaan iets geavanceerder óf iets korter. Gezien de huidige overdaad aan technische bands lijkt het laatste de beste optie.

MP3: Nocturnal Predator MP3: Slaughtering the Pigs