Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nurses uit Portland laten op Apple's Acre horen dat ze het liefst nummers opbouwen rond een paar interessante samples en enkele drumpartijen, die enigszins een primitieve indruk maken. Zo nu en dan komt er een gitaarlijntje of een paar toetsen bij en veel repetitieve zang in de stukken die je zou kunnen aanmerken als refrein. De plaat bevat weinig productionele poespas, het geheel is behoorlijk basic te noemen; alsof het is opgenomen in de oefenruimte. Het rammelt, maar is ook bijzonder hypnotiserend.
De popdeuntjes, zonder kop of staart, hangen ze op aan herkenbare klanken en harmonieën uit het verleden. Het repertoire lijkt afgekeken van de bekende pop van The Beach Boys, van bekende musicals uit de zestiger en zeventiger jaren, maar ook van nieuwerwetse bands als Yeasayer of Danielson. Ook Nurses blijft niet graag doorsudderen in bekende songstructuren. De onverwachte wendingen, de veelkleurige stemmingen en vooral de positiviteit maken Nurses' Apple's Acre tot een genot om naar te luisteren.
Neem het knap opgebouwde 'Technicolor', het vrolijke titelnummer of de gemeende uithaal in het refrein van 'Manatarms': de heren Nurses bewijzen dat ze het betere songschrijven dondersgoed in de vingers hebben. En dat het vanuit de tenen komt. Hun gekte en open geest bewezen ze al eens op het debuut Hangin' Nothin' But Our Hands Down, maar nu weten ze het - naar het lijkt - moeiteloos om te zetten in een aantal boeiende en tijdloze popnummers; 'What Then' en 'Lita' bijvoorbeeld. De interessante overgave en de frivole popklanken maken Apple's Acre tot een rijkgeschakeerde plaat. Goed werk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/nurses/apple-s-acre/19239/
Meer Nurses op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nurses
Deel dit artikel: