Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gabriel Lucas Crane staat als lid van Wooden Wand & the Vanishing Voice per definitie in de schaduw van grote roerganger Wooden Wand alias James Toth. Als onderdeel van die goed geoliede avant-folkmachine is Crane verantwoordelijk voor atmosferische tapemanipulaties die op plaat nog wel eens over het hoofd gezien worden maar live een duistere stempel op het geluid van de groep drukken. Toch ging het bij Crane kriebelen en dan is het uitbrengen van een solo album een logische, volgende stap.
Het is dan ook geen verrassing dat op Haraam, Circle of Flame vooral gemanipuleerde tapeloops centraal staan. Krakende tapeloops, ruisende tapeloops, industriële trekjes, ambient neigingen. Ze maken allemaal deel uit van Nonhorse’s collagestijl.
Nogal opmerkelijk daarbij is dat elk nummer drie minuten en veertien seconden duurt. Hels toeval of speelse gemakzucht? Die vraag blijft open, net als de eindconclusie van deze recensie want hoe vaak je ook naar het album luistert, nergens krijg je een gevoel van herkenning.
Het is net alsof elk nummer bij elke luisterbeurt een andere gedaante aanneemt. Iets dat zowel positief als negatief gezien mag worden. Nonhorse houdt wel van dat mysterie en zo moet je dit album ook zien. Een mysterieus geheel van spookachtige sferen die steeds weer een ander perspectief bieden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/nonhorse/haraam-circle-of-flame/14726/
Meer Nonhorse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nonhorse
Deel dit artikel: