• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Niels Lyhne Løkkegaard | Music for 9 Pianos

Gestript en explosief vol.
7", Hiatus

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 26 juni 2016

Voorbijgaan aan het natuurlijke en gekende geluid van een instrument is het doel van de composities van de jonge Deen Niels Lyhne Løkkegaard. Daartoe worden in zijn werken vaak meerdere exemplaren van een en hetzelfde instrument ingezet. Zo schreef hij al stukken voor bijvoorbeeld dertig chromatische stemapparaten en voor een verzameling blokfluiten. De transcendentie van de klank zoekt Løkkegaard met de derde aflevering in zijn Sound x Sound-serie op in het samenbrengen van negen piano's.

'Descending Piece' laat een waterval horen van, letterlijk, naar beneden struikelende, stuikende en ratelende noten. De knikkerbaanachtige, ogenschijnlijk schier toevallige aanslagen wekken geen klankbad op zoals tempobeul Lubomyr Melnyk die aan het klavier ontlokt. Hier werken boven- en ondertonen en mechanieken van de piano's samen om te komen tot pulserende en percussieve schurende entiteiten die dissonant, vervreemdend en bij vlagen knerpend reliëf bieden aan een weergaloze onstuimigheid. Als het niet op de hoes zou staan, was nauwelijks te horen dat je luistert naar negen piano's; het donderende geraas had net zo goed uit de koker van Lawrence English kunnen komen.

Na drie en een halve minuut is Løkkegaard aangekomen bij de onderste trede; dan rommelt het laag alsof z'ev olievaten door de Kalenderpanden smijt. Daar gonst de duistere en omineuze ambientnatoon door het holle en onderaardse residu. Als een doorgetrokken lijn vanuit die afgrond, begint 'Partial Piece' in doem om vervolgens spetterende deeltjes van wat wellicht ooit steeds hoger reikende melodie had kunnen zijn elementair uiteen te rukken, over de klavieren te verspreiden en met manische precisie te laten hameren. Onwillekeurig ga je groepjes zoeken, lijntjes trekken als in een stippentekening die je zelf moet vervolmaken. Of je denkt clusters te horen, microtonale schema's, spectrale curves en een op hol geslagen Charlemagne Palestine misschien ook. En dan opeens: niet meer. Dan blijkt Løkkegaard de piano's ontdaan te hebben van alles behalve hun natuurlijke 'zijn'. Gestript, naakt en vooral: tot de rand toe gevuld met explosief potentieel.

http://www.kindamuzik.net/recensie/niels-lyhne-l-kkegaard/music-for-9-pianos/26772/
Meer Niels Lyhne Løkkegaard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/niels-lyhne-l-kkegaard