Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Akoestische gitaar en panfluit, het toppunt van kitsch. Nick Castro doet het op Further from Grace en bereikt daarmee toch wel het ultieme geitenwollensokkengevoel. U weet toch nog wel, die hippie-leraar van Beavis & Butthead die zong dat mannen ook gevoelens hebben? Nou, zoiets moet u zich voorstellen bij Further from Grace.
In de promotekst wordt nog gesproken van new acid folk, maar er is weinig vernieuwend aan de muziek van Nick Castro. Het borduurt voort op wat Fairport Convention lang geleden deed en heeft weinig overeenkomsten met de nieuwe folkbeweging rond mensen als Ben Chasny, Joanna Newsom en Devandra Banhart.
Niet dat alles waardeloos is op Further from Grace. ‘Sun Song’ is lekker psychedelisch en van het Arabisch getinte ‘Music for Mijwiz’ ga ik spontaan buikdansen. Laat ik niet vergeten dat er leden van de folkgroep Espers meespelen op deze plaat. Hiermee eindigt de positieve noot toch wel. Misschien dat u een leraar geschiedenis blij kunt maken met deze cd. Zo eentje met lang haar, sandalen en een T-shirt met een peace-symbool.
http://www.kindamuzik.net/recensie/nick-castro/further-from-grace/10353/
Meer Nick Castro op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nick-castro
Deel dit artikel: