Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als er iets is dat je het Nederlandse jazzcollectief onmogelijk kunt verwijten, is het New Cool Collective's open houding ten aanzien van andere muzieksoorten. Van werk met Jules Deelder tot boombop met rapper Typhoon; niets is de meerkoppige (big)band te gek. Ditmaal krijgen de heren gezelschap uit weer een andere hoek: de Cubaanse rumbaband Los Papines en het Afrikaanse percussiezevental Mapacha Afrika. Houd de sigaren en rum bij de hand. Neem de verrekijker mee. We gaan op safari.
Hetgeen direct opvalt aan Sugar Protocol is het uniforme geluid. Hoewel er maar liefst drie bands meewerken aan dit album, had dit evengoed één band kunnen zijn; de plaat is hiermee letterlijk een smeltkroes van stijlen te noemen. Tevens is de plaat helder geordend; geen weerbarstige chaos aan solo's die elkaar proberen te overstemmen maar nummers met een rustige opbouw richting een minstens zo vermakelijke climax.
Enige puntje van kritiek, dat met name de fans zullen hebben, is misschien de bescheiden wijze waarop The New Cool Collective haar stempel op het project heeft gedrukt. Deze lijkt zich veelal te beperken tot wat trompetaccenten en percussiefoefjes. Dit terwijl de collega's overduidelijk hun muzikale wortels schieten; de Afrikaanse tribale ritmes zijn prominent aanwezig, evenals de Latijns-Amerikaanse vocalen.
Desalniettemin vormt Sugar Protocol een blauwdruk van het universele karakter van muziek. Wat is er nu mooier dan dat mensen vanuit verschillende plekken in de wereld muziek maken en dan ook nog eens op zo een geslaagde wijze? Bovendien bevat deze plaat ook nog eens verdomd lekkere achtergrondmuziek voor tijdens het eten. Wat wil je nog meer? Boeken die safari!
http://www.kindamuzik.net/recensie/new-cool-collective/sugar-protocol/19309/
Meer New Cool Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/new-cool-collective
Deel dit artikel: