http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Neurosis | Honor Found in Decay

Neurosis herbevestigt zijn absolute klasse.
CD, Neurot/Konkurrent

Tekst: Niels Waarlo

Publicatiedatum: 02 november 2012

Vijf lange jaren moest de Neurosisliefhebber wachten op een nieuw album van de Californische postmetalband. Nu het dan eindelijk zover is, zijn de verwachtingen metershoog gespannen. Geen wonder, als je bekijkt wat voor klassiekers dit gezelschap met onder meer Through Silver in Blood (1996) op zijn naam heeft staan en welke invloed dergelijke werken hadden. Lukt het anno 2012 nog steeds de ruim vijftien jaar smetteloze discografie van torenhoog niveau te houden? Nou en of!

Ondanks dat de stijl van Honor Found in Decay onmiskenbaar Neurosis is, slaagt de band er toch in een verschil met eerdere lp's te bewerkstelligen. Het apocalyptische gevoel van de eerdere albums is hier beduidend minder aanwezig, evenals de allesvernietigende gitaarmuren. Op het eerste gehoor komt het album dan ook minder meeslepend over, maar wie doorluistert merkt al gauw dat de spanning vooral in de onderlaag zit. Al overweldigen de gitaren nog geregeld, meer dan ooit leunt de groep op sublieme details en de emotie in de rauwe vocalen.

Verder volgt Neurosis het gebruikelijke recept. Traag en onheilspellend slepende nummers, voortgedreven door dan weer ingehouden, dan weer bulderende gitaarriffs en krachtig drumgeklop. Dit is het ideale platform voor de grommende en brullende Scott Kelly en Steve Von Till, die dusdanig doordringend klinken dat hun zang recht door de ziel snijdt. Wat Neurosis echter altijd heeft onderscheiden van zijn metalcollega's, is het gebruik van onverwachte samples en details in de composities. Ook nu komen deze tevoorschijn, bijvoorbeeld in de vorm van een verlatenheid uitstralende doedelzak, het gebruik van blazers of het af en toe haast tranentrekkende gitaarwerk vol subtiliteiten.

Het maakt Honor Found in Decay een fascinerende en aangrijpende trip door een duistere wereld vol woede en wanhoop. Een wereld waarin verwoestende lompheid hand in hand gaat met emotie en gevoel. Toegegeven, het is niet zo overdonderend als enkele van de meesterwerken van de groep, maar dat zegt meer over die platen dan over deze. Dit is namelijk wederom een indrukwekkende bevestiging van de enorme klasse van Neurosis.