• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Neil Finn | Dizzy Heights

Familieaangelegenheid.
CD, Lester/Kobalt

Tekst: Guido de Greef

Publicatiedatum: 10 maart 2014

Voor een veteraan als Neil Finn - al bijna veertig jaar actief in de muziekwereld - is het een beetje maf om Dizzy Heights z'n derde soloalbum te noemen. Maar alle vroegere (Split Enz) en huidige (Crowded House en het af en aan samenwerkingsverband The Finn Brothers met broer Tim) bands en zijprojecten daargelaten, is dit inderdaad pas Neils derde soloalbum. Al is solo een relatief begrip; vrijwel de volledige familie Finn helpt mee, en anders is er de eega van producer Dave Fridmann die voor achtergrondvocalen zorgt.

Blijkbaar heeft Neil Finn behoefte aan nog een uitlaatklep, een plek waar-ie die liedjes kwijt kan waarvoor bij geen van die vele projecten ruimte is. Bij Crowded House staat allereerst het liedje centraal, al is op de meest recente plaat Intriguer vooral de productie een stuk spannender geworden. Bij Neil Finn solo is meer ruimte voor het experiment. Dat bleek al op z'n solodebuut, het uit 1998 stammende Try Whistling This, waarop vooral klein gehouden liedjes te horen zijn, ingekleurd met subtiele elektronica, samples en triphop. Tussen de af en toe niet al te opzienbarende songs herbergt het bovenal een van de mooiste liedjes van de jaren negentig: 'She Will Have Her Way'.

Dat niveau wordt op Dizzy Heights, een wat ongemakkelijk gekozen titel, net niet gehaald. Ook hier is het experiment hoorbaar en worden popliedjes als de titelsong, 'Flying in the Face of Love' en 'Pony Ride' - de laatste twee compleet met discoritme - afgewisseld met het fraai georkestreerde en met vervormde stem gezongen 'Divebomber' en het spannende 'White Lies and Alibis'. Toch is de vraag waarom vrij rechttoe rechtaan popliedjes als 'Recluse' en 'In My Blood' niet op een Crowded House-album zouden passen. Of zouden ze enkel op Dizzy Heights staan als tegenwicht voor de meer experimentele geluidscollages?

De reden waarom Dizzy Heights het uiteindelijk toch aflegt tegen Try Whistling This is simpel. Een song van het kaliber van 'She Will Have Her Way' ontbreekt. Maar dat een artiest als Neil Finn ook op 55-jarige leeftijd nog volop de spanning zoekt, stemt vrolijk.

http://www.kindamuzik.net/recensie/neil-finn/dizzy-heights/24779/
Meer Neil Finn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neil-finn