Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Begin 2010 werd via Six Feet Under Records de tweede release van het illustere Nails uitgebracht. Deze ep, getiteld Unsilent Death, creëerde een hype in de undergroundscene toen de oplage van vijftienhonderd stuks in een mum van tijd zonder noemenswaardige promotie of distributie uitverkocht. Aanleiding voor Southern Lord om de band onder haar hoede te nemen en het schijfje opnieuw uit te brengen.
Nails staat voor alles wat hard, lomp en wreed is en gaat verder waar brutaliteit ophoudt. In knap veertien minuten worden je ingewanden grondig gereorganiseerd. Terwijl je rondslingert aan je enkels slaat Young met boomstammen van drumstokken zo hard in op je maag tot de trommelvliezen uit je oren knappen. Ondertussen zaagt Gianelli je langzaam maar vakkundig in stukken met zijn op laag toerental draaiende kettingbas en spuugt Jones zijn teksten met al zijn frustratie en haat in je kapotte oren. Je losgekomen ledematen vastnagelend aan het plafond.
Alle tracks worden in korte exploderende schokken toegediend. Op het juiste moment afgewisseld met groovende passages; het titelnummer kan zelfs de annalen in als zwaarst stampende nummer ooit.
Een essentiële bijdrage aan deze geweldexplosie levert de smerige productie van Kurt Ballou die de opgefokte energieke lading die huist in de muziek - waar een hondsdolle pitbull een liefelijk schoothondje bij lijkt - feilloos weet vast te leggen.
Richard Branson mag zijn ruimtevluchten dan wel aanprijzen als a life changing experience; Unsilent Death is een uitstekend alternatief. Dit moet je ervaren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/nails/unsilent-death/20929/
Meer Nails op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nails
Deel dit artikel: