http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Nada Surf | You Know Who You Are

Vroeger was alles beter.
CD, City Slang/Konkurrent

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 15 maart 2016

Nada Surf, dat is toch die band van dat ene liedje? Juist! Tot verbazing van velen is de band anno nu nog steeds actief. In dezelfde samenstelling als destijds - tegenwoordig aangevuld met een extra gitarist - maar wel met wat meer grijze haren. Precies twintig jaar na dat moment van glorie verschijnt er weer een album van het Amerikaanse trio. Zoals dit de voorbije jaren periodiek gebeurde. Gevuld met nummers vol prettige, licht verteerbare melancholie. En die, om maar meteen met de deur in huis te vallen, in de tegenwoordige tijd nogal op het veilige midden van de weg bivakkeren.

Eerlijk is eerlijk, zo goed als hun eerste drie albums is het nooit meer geworden. Het uit 2002 stammende Let Go was het laatste echt sterke plaat van de New Yorkers (al woont zanger Matthew Caws tegenwoordig in Engeland). Het contingent albums dat daarna kwam, zakte nergens echt door het ijs, maar kende ook een zekere inwisselbaarheid. Dat is ook het gevoel dat blijft hangen bij beluistering van You Know Who You Are. Het klinkt niet slecht, maar het kan ook niet echt bekoren. Als een vertrouwd gerecht waar de kok de kruiden is vergeten. Het is vlees noch vis.

Zo voelt de plaat op enig moment toch wat weeïg. Mede dankzij het veelal wat ingehouden tempo. Pas op 'New Bird' komt er muzikaal een beetje pit kijken. Dat had best wat vaker gemogen. In plaats daarvan blijft Caws - uitzonderingen als het uptempo titelnummer daargelaten - gevoelsmatig wat hangen op sentimentaliteiten en verlangens. De o zo vertrouwde liefdesperikelen. Zo luister je naar Nada Surf met het beeld van andere tijden in je hoofd. Met het idee veel eigenlijk al eens gehoord te hebben. Wat een ouwelullengevoel om mee te eindigen: vroeger was alles beter.