• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Nachtmystium | Addicts - Black Meddle Pt. II

Meesterlijke provocatie van de Lars von Trier van de metal.
CD, Candlelight/Bertus

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 27 juli 2010

Blake Judd is één van de meest controversiële figuren in de hedendaagse metalscene. Volgens sommingen is hij een visionair en vernieuwer, volgens anderen een prutser en een keizer zonder kleren. De eerste groep heeft gelijk: Addicts is een zeer sterke, zeer originele plaat met een paar kleine minpuntjes.

Maar de kritiek is ook te begrijpen. Judd is het type kunstenaar dat provoceert om het provoceren, dat dingen doet die niet kunnen werken en aan alle kanten langs elkaar schuren, maar daarom júíst extra goed werken. Ook nu weer kiest hij er bijvoorbeeld voor zijn hoogdravende ideeën in een enorme garageproductie te stoppen, waar met enige regelmaat iedereen langs elkaar heen zit te spelen. Zie Judd als de Lars von Trier van de metal.

Net als het Deense enfant terrible gaat ook Judd graag van concepten uit. Hij kondigde van tevoren aan dat Addicts geïnspireerd zou zijn door Queens of the Stone Age en industrial van Ministry en Killing Joke en dat is ook zo. Na de straight up black metal van 'High on Hate' (een statement: "Als we willen kunnen we dat ook nog") volgt 'Nightfall', dat inderdaad klinkt als Josh Homme die een metalsong heeft geschreven.

Verder is het toch vooral de industrial en dan met name Killing Joke die doorklinkt in tracks als 'No Funeral' en 'Ruined Life Continuum'. Judd schrikt daarbij niet terug voor in de black metal niet geliefde elementen als synthesizers, prominente refreinen en zelfs achtergrondzang. Dit alles wel in een postblackmetalsetting; zie Addicts als het meer avontuurlijke broertje van Sólstafirs Köld.

De voorliefde voor Pink Floyd - Meddle is een Pink Floydalbumtitel - die zo aanwezig was op voorganger Assassins is uit de composities verdwenen, maar klinkt nog wel door in Judds duidelijk door David Gilmour beïnvloede gitaargeluid en -spel. Het midden van het album leunt meer op deze gitaarkunsten en minder op hooks.

In al zijn vernieuwingsdrang is Judd op één punt heel traditioneel: de uitsmijter op een Nachtmystiumplaat is het laatste nummer. 'Every Last Drop' is een verbluffend staaltje avant-gardemetal waarmee de criticasters definitief knock-out worden geslagen. Chaos reigns.

http://www.kindamuzik.net/recensie/nachtmystium/addicts-black-meddle-pt-ii/20457/
Meer Nachtmystium op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nachtmystium