Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hier word ik nou zo moe van: goffik. Niet gothic dus, maar goffik, zoals de TMF-mensch het uitspreekt. Het verschil? Bij gothic (in het metal- en rockhoekje) hebben we het over stuff als The Sisters Of Mercy, My Dying Bride en oude Paradise Lost. Goffik daarentegen houdt nepbands als The Rasmus, 69 Eyes en HIM in. Veel donkere kleding, oogschaduw en dramatiek, maar alles blijft wel licht verteerbaar. Het mag vooral niet gevaarlijk worden.
Je raadt het al: My Sixth Shadow maakt dus goffik. In de stijl van HIM. Met nóg grotere gebaren en nóg meer dramatiek. Te veel gebaren en dramatiek zelfs. Love-Fading Innocence klinkt goed, daar niet van. De toetsen (lees: de uit een Casio gehaalde kerkorgels) passen keurig bij de slepende rocksongs. Op ‘Useless’ komt zelfs nog een Arabische toonladder voorbij. Grappig, net Tarkan op de goffik-toer. Maar die kan tenminste zingen, in tegenstelling tot het geklaag van zanger Dave. En als afsluiter een cover van -hou me vast- U2. ‘With Or Without You’… smullen. Breng hem maar gelijk op single uit.
Dat neem ik nog voor lief. Mijn probleem met deze cd is echter dat alles te netjes is. Nergens wil het werkelijk vlammen, alles blijft onder controle. Het raakt niet doordat alle songs zo glad als een eikel zijn. Meisjes die The Rasmus fantastisch vinden kunnen hier op uitpuberen. Wie echter gothic wil is bij My Sixth Shadow aan het verkeerde adres. Vermoeiend plaatje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/my-sixth-shadow/love-fading-innocence/8764/
Meer My Sixth Shadow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/my-sixth-shadow
Deel dit artikel: