Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Werkzaam gebleken formules zijn er om te koesteren. Dat blijkt wel uit de klassieke melange van koolzuurgiganten als Coca Cola en Pepsi en de wereldwijd smaakbepalende hamburgercollecties van McDonald's en Burger King. Waarom op de schop gooien wat goed werkt? Die vraag stelde Mumford & Sons zichzelf wellicht ook. Want op tweede plaat Babel blijft de Britse band toch vooral dat doen waar het goed in is.
Ook dat werkt eigenlijk conform een redelijk standaard stramien. Dat werd beproefd tijdens de zegetocht rondom het verschijnen van eerste plaat Sigh No More. Ook nu mogen we weer meedeinen op liedjes die beginnen te meanderen als een lieflijk beekje en die vervolgens na een geniepig bochtje een kolkende wending krijgen. Dat werk ligt nou eenmaal in de kracht van dit vriendelijke viertal. Nog altijd zijn die meeslependheid en de mooie rauwe, doorrookt klinkende stem van voorman Marcus Mumford voorname ingrediënten. Net zoals het folky instrumentarium dat is.
Het merendeel van de liedjes werd live (bijvoorbeeld op Pinkpop) al eens getoetst aan de oren van het publiek. Daar waar de feestfolk bij uitstek op zijn plaats blijkt te zijn. Opnieuw klinkt het materiaal melodieus, toegankelijk en emotiegeladen. Wederom bevat het de refreinen die je als luisteraar in je nekvel vatten en die ongetwijfeld weer eindeloos de radiogolven gaan teisteren. Zoals met eerste single 'I Will Wait' al geschiedde. Kortom, weinig nieuws onder de zon. Een cynicus zou het een copy-pasteplaat kunnen noemen. Dat is te kort door de bocht, want gemakzuchtig zijn de Britten allerminst.
De bekende smaakmelange blijft in elk geval fier overeind staan. Nog zelfverzekerder vuurt het volksmennende Mumford & Sons Babel op je af. Dat doet het gepassioneerd als altijd, maar bij vlagen ook schreeuwerig. Voor meer ingetogen en breekbare tranentrekmomenten, zoals 'Ghosts That We Knew' en het romantische 'Lovers' Eyes', is ook nu plaats ingebouwd. De hoofdmoot is echter opnieuw de welbekende uitbundigheid die opnieuw de grotere zalen zal kunnen vullen met massaal gestamp en bombarie. Mumford & Sons is met deze tweede plaat definitief een band met een gepatenteerde, euforische succesformule.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mumford-sons/babel/23236/
Meer Mumford & Sons op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mumford-sons
Deel dit artikel: