Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lelijk zijn ze. Onontkoombaar lelijk. Daarbij, er wordt geramd en gebeukt dat het niet lekker meer is. The Muggs spelen Voodoo Chile-tje op een manier die Jimmy Page doet berouwen dat hij er met zijn Zeppelin nooit overheen vloog. Maar The Muggs zijn van ná AC/DC en anything goes in het hedendaagse heden. Ook de arme Muddy Waters moet eraan geloven. Diens ‘Gonna Need My Help’ (het origineel heet natuurlijk anders, maar ik denk niet dat The Muggs de basisschool hebben afgemaakt) wordt even opnieuw, ehh, gearrangeerd door The Muggs.
U begrijpt, hier staat alles in het teken van de verpulverende rock-‘n-roll-machine. En die stoomt, maalt en hakt alsof de benzine nog twee kwartjes de gallon kost. Dat is niet zo, weten wij krantenlezers. Ook niet in Detroit, thuishaven van The Muggs waar ooit de auto-industrie floreerde maar waar tegenwoordig geen enkel zakelijk initiatief nog twee centimeter boven het maaiveld groeit.
Blijven we zitten met de blues, waar The Muggs hun elektrische, blanke puistenkopversie van jewelste van geven (‘White Boys Blues’). Melodisch en compositorisch is The Muggs niet echt het neusje van de zalm, maar testen we dit plaatje op hooks, opwinding en bravoure, dan zien we dat de metertjes ver in het rood staan te schreeuwen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/muggs/the-muggs/10468/
Meer Muggs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/muggs
Deel dit artikel: