• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Motion Sickness of Time Travel | Motion Sickness of Time Travel

Hypnotiserende ambient die behaagt.
CD, Spectrum Spools/Editions Mego

Tekst: Gerard de Jong

Publicatiedatum: 03 juli 2012

Opererend op het scheivlak tussen ambient, pop en drone is de laatste jaren een opmerkelijke nieuwe lichting opgestaan. Het zijn jonge Amerikaanse vrouwen die de toon zetten en het genre leven inblazen. Grouper, de op gitaardrones gebaseerde droomfluisteraar, was de wegbereider. Daarna volgde de excentrieke avant-pop van Julia Holter en de nu doorbrekende Laurel Halo. Maar er is nog een vierde, die het palet aan klankkleuren in de postmoderne, klassiek geschoolde ambient vol maakt: Rachel Evans, die onder de naam Motion Sickness of Time Travel opereert. Op haar titelloze tweede plaat trekt ze met haar synthesizers een droomwereld op die bekoort en behaagt; niet stekelig maar uitdagend poëtisch.

Opener 'The Dream' is, relatief gezien, het meest onstuimig: van een borrelend begin tot een zachte landing in haar klankwereld. Die wereld blijkt een sonore kermis, die nog het meest doet denken aan Tangerine Dreams Phaedra. De Duitse elektronicascene van de vroege jaren zeventig klinkt geregeld door in haar werk. Klaus Schulze, Manuel Göttsching en Tangerine Dream zijn een grote inspiratie. 'The Center' nestelt zich na een onrustig begin in een hypnose, begeleid door een Grouperachtige zang: aquatisch genot. 'The Summer of the Cat's Eye', kant C, trekt die lijn door en is het meest serene stuk op deze plaat: hypnotiserend als een wiegelied. Afsluiter 'One Perfect Moment' ten slotte brengt je weer bij de les en is iets levendiger. Evans laat haar borrelende synthesizers dansen met strijkers en cello, en geeft deze combinatie een soezende maar dreigende urgentie mee.

Dit is een verleidelijke, dromerige, innemende en diepe plaat. Evans biedt je de gelegenheid mee te reizen, de diepte in. Als je bereid bent zonder reserves en met volle overgave aan haar hand mee te gaan, dan leidt ze je naar het ambient Arcadië. De moderne drone stond er al goed op, maar Motion Sickness of Time Travel mag zich volwaardig lid van de huidige ambientpop 'Fab Four' noemen door de ontbrekende schakel van deze wederopstanding te leveren: die van lange, meanderende maar uiterst spannende ambient.

http://www.kindamuzik.net/recensie/motion-sickness-of-time-travel/s-t-9616/23044/
Meer Motion Sickness of Time Travel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/motion-sickness-of-time-travel