• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Most Unpleasant Men | Nothing Moves Slower

Het dakraam mag wagenwijd open.
CD, Cubicle

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 08 april 2009

Soms komt er een Nederlandse band voorbij die nergens bij hoort, zoals Coparck, Merry Pierce of Spinvis. Most Unpleasant Men uit Utrecht is zo'n band. Ze kozen de titel van een nummer van Eels als bandnaam en dat is niet voor niets, want de muziek heeft er raakvlakken mee. Het verschijnen van hun debuutplaat Nothing Moves Slower liet vanwege onder andere bezettingswisselingen een tijd op zich wachten. Het geduld belonen ze ruimschoots met een sfeervolle, rijk geschakeerde plaat vol vindingrijke luisterpop op wandeltempo.

Van de oorspronkelijke bezetting uit 2003 zijn alleen zanger/gitarist/toetsenist Joram Tornij en multitoetsenist Jelte Heringa (recent nog samen met Odilo Girod van Coparck actief in het In a Cabin with-project Chop Wood) nog over. Zij schreven de plaat vol, maar schakelden bij de opnames omvangrijke hulptroepen in zoals strijkers, blazers en achtergrondzang van bijvoorbeeld Lydia Wever (Brown Feather Sparrow).

Het resulteert in twaalf rijk georkestreerde songs die vrijwel allemaal een soort melancholieke berusting over zich hebben. Het ijle stemgeluid en de soms impressionistische teksten van Tornij zijn hiervan de grote aanjagers, samen met de inventiviteit van Heringa op bijvoorbeeld harmonium, keytar, mellotron en glockenspiel. Het ingehouden drum-, bas- en gitaarspel van de drie andere bandleden draagt daarnaast op een subtiele manier bij aan het verhogen van de ingetogen sfeer.

Hoogtepunten zijn het subtiel aan de jaren tachtig refererende 'Red Box', het ritmisch sterke, bijna jazzy 'Hospitality', het caleidoscopische 'Fashion Store', het uiterst gelaten klinkende 'Something To Say' en de vakkundig opgebouwde onderhuidse spanning van 'Platform'.

Mathijn den Duijf (C-mon & Kypski, Kyteman, Storybox) en Karel de Backer (werkte voor Zita Swoon) zorgden voor het heldere, bijna steriele geluid. Alles klinkt zoals het moet klinken, met één nadeeltje: het dakraam van de zolderkamer waar de muziek vandaan komt, lijkt dicht te blijven. Zoals de nerd die de albumhoes siert, graag heeft. Op het podium kan de muziek wel wat meer peper gebruiken. Toch verdient deze opmerkelijke Nederlandse plaat veel luisteraars. Het dakraam mag dan ook wagenwijd open.

http://www.kindamuzik.net/recensie/most-unpleasant-men/nothing-moves-slower/18386/
Meer Most Unpleasant Men op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/most-unpleasant-men