http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Moss | The Long Way Back

Ook Moss wint de originaliteitsprijs niet.
CD, Excelsior/V2

Tekst: Jurgen van den Brand

Publicatiedatum: 12 maart 2007

Label Excelsior staat al jaren voor kwaliteit. Tenminste als je van een bepaald soort muziek houdt. In de jaren tachtig noemde men het lieve indie, nog verder terug, in de jaren zestig noemde men het West Coastpop. Als daar de muzikale voorliefde naar uitgaat, is het in de platenbak bij Excelsior alleen oppassen bij de releases van Spinvis, zZz en Green Hornet.

Ook Moss tapt weer uit datzelfde vaatje waarvan ook Johan, Daryll-Ann en onlangs nog Do-The-Undo al het kraantje vonden. Stuk voor stuk mooie, ambachtelijke songsmidbands die het Nederlandse clubcircuit kunnen verkennen, maar waarvan ook ieder land zijn eigen variant heeft. Niet toevallig heeft ook de beste band van de club, Johan, moeite om in het buitenland voet aan de grond te krijgen.

Op The Long Way Back staan mooie liedjes, die na ieder refrein lekker mee te neuriën zijn. Maar urgent zijn, of de luisteraar wakker schudden doen ze nergens. Alleen als de referenties naar voorbeelden als The Beach Boys of The Beatles (‘Me for You’, ‘Nothing Is Real’) iets te expliciet worden.

De conclusie zal dan ook niemand verbazen: Excelsior, Radio 2 en de Nederlandse liedjesfans hebben er weer een favoriet bij, potten breken buiten die reservaten zal The Long Way Back niet doen.