• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mos Def | The New Danger

Richtingloze jams met hier en daar wat hiphop.
CD, Geffen/Universal

Tekst: Job de Wit

Publicatiedatum: 14 oktober 2004

Het is een oud gevaar om je heel erg te verheugen op een lang verwacht album van een ooit favoriete artiest. Dat valt vaak vies tegen. Ligt dat aan de plaat of aan de luisteraar? Als The New Danger het debuutalbum was geweest van een pril multitalent uit het getto, dan was het geen betere cd geweest maar wel een interessantere. Zoals het er voor staat, is het een album van een zingende en acterende bandleider die in alle adulatie is kwijtgeraakt wat hem ooit zo bijzonder goed maakte. Dante Smith alias Mos Def is ongetwijfeld nog steeds een multitalent maar op The New Danger overspeelt hij zijn hand. Het is niet alleen zijn tweede cd als hiphopper; het is voor een deel ook de nieuwe plaat van Black Jack Johnson, de band waarmee hij al een aantal jaar af en toe optreedt in New York. Een band met topmuzikanten, maar zonder songs.

Met de single 'Sex, Love & Money' begint na een minuut of 24 de hiphop hier een beetje en dat mag wel gelden als een beloning voor de volhoudende luisteraar. Tussen de saaie blues-riffs, "ghetto rock" en richtingloze jams hebben we dan ook 'The Rape Over' moeten verduren, Mos Defs aanscherping van Jay-Z's superieure 'Takeover' (van diens The Blueprint). Waar Jigga heel vermakelijk zijn competitie verbaal een kopje kleiner trachtte te maken, vertelt Mos over dezelfde Doors-sample wat er allemaal schort aan aan de hiphop van tegenwoordig. Maar in plaats van een furieuze track die alle farizeërs de tempel uit blaast, beklaagt de islamitische rapper zich erover dat "quasi homosexuals are runnin' this rap shit". Had die Mos Def geen mooi imago als verlichte underground-MC? Niet meer. Producer Kanye West (twee keer verdienen met dezelfde beat!) levert overigens ook 'Sunshine', een van de pak hem beet twee behoorlijke tracks op dit album, waar de rapper heel gedecideerd wegkomt met een sample uit de hippie-musical Hair. Het nummer wordt gevolgd door het funky 'Close Edge', waarin met percussie, gitaar en synthesizer een hele wrede groove wordt neergezet.

De andere hiphopnummers op The New Danger maken niet zo veel indruk. Mos Def klinkt onder druk om stoerder over te komen dan hij misschien is. De scherpzinnige maatschappijkritiek, de catchy hooks en de aansprekende producties die Black on Both Sides (uit 1999 alweer) mede zo geslaagd maakten, zijn hier nauwelijks te vinden. Dat was allemaal geen punt geweest als Mos Def er wat spetterends voor in de plaats had geboden. Maar zijn rock- en soulnummers zijn nauwelijks uitgewerkt en klinken passé. Ik koop liever een kaartje voor z'n nieuwe film.

http://www.kindamuzik.net/recensie/mos-def/the-new-danger/7524/
Meer Mos Def op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mos-def