Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als je mooie, melancholische popliedjes maakt ben je al gauw verdacht. Coldplay doet het, U2 soms, Radiohead hier en daar. Zíj zijn natuurlijk niet verdacht; zij zijn groot. Maar als je uit het Belgische Kortrijk komt en je debuut-cd vol staat met songs die aan de drie groten doen denken, tsja… Toch is het voornamelijk de zang die je onmiddellijk de link doet leggen naar groepen met de ietwat lamenterende zangers. Muzikaal gezien komen de Smashing Pumpkins af en toe om de hoek kijken. Hier en daar roept de muziek zelfs herinneringen op aan The Sound, vooral waar het synth-tapijt jaren-tachtig-wollig wordt. Maar hey!, Moonlake heeft nog genoeg van zichzelf. Zoals een vrij perfecte balans tussen elektronica en andere instrumenten. De elektronica ondersteunt, is niet in de achtergrond weggedrukt, maar zeker niet overheersend. Bovendien zijn de geluidjes erg mooi en passend binnen de muziek. Sowieso is er over sound en arrangement goed nagedacht. Moonlake heeft, met de steun van producer Zed (Autopulver), oog voor aangenaam detail. En daarbij weet het Vlaamse vijftal erg goed hoe ze een goeie popsong in elkaar moeten draaien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/moonlake/oscillating-headcom/3098/
Meer Moonlake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/moonlake
Deel dit artikel: