Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nu zijn wij @ volgaTowers als het op straffe platen aankomt wel één en ander gewoon van Kenny Dixon Jr., maar de tour de force die hij levert met Silence In the Secret Garden (toch weeral zijn derde elpee voor Peacefrog) laat ons na vijf volledige luisterbeurten nog altijd achter met een gevoel van opperste verwondering. De tien nummers wisselen af tussen kortere (maar daarom zeker niet minder interessante) sfeerstukken, en meer dansvloergerichte housetracks van tussen de 8 en 9 minuten lang. Na een korte intro gaat hij relaxed freewheelend van start met zijn remix van 'People Make The World Go Round'. Ook het door allerlei click-achtige geluidssnippers doorkruiste 'Backagain Fo The First Timeonemotime' blijft nog in rustiger sferen, maar sluit af met twee minuten gemanipuleerde babygeluiden waaruit langzaam de bezwerende technoïde tonen van 'LiveinLa 1998' naar boven komen. 'P.b.c.' is een stukje van 1'17", maar zo mooi dat je hoopt dat er nog een hele song aan vastzit. 'Shine' is dan een soulvol housenummer met jazzy ondertonen en een mooi stukje piano. 'Yesterdays Party Watta Bout It' en het titelnummer leven zich dan vrolijk uit in house met technostructuren. Het eerste vertrekt vanuit een wiegend ritme, maar ontwikkelt zich gaandeweg tot een polyritmische krachttoer en eindigt in een spookachtig stukje spoken word. 'Silence In The Secret Garden' valt al na enkele seconden met de deur in huis met een spijkerharde beat à la Paperclip People en overschildert deze industriële onderlaag met 's mans mistige jazzlandschappen en allerlei omgevingsgeluiden. Kortom: er lijken wel drie verschillende tracks in te zitten. 'On My Way Home' is dan een kort stukje donkere en mysterieuze space-techno in de stijl van Jeff Mills, terwijl 'Sweet Yesterday' meer dan waardig afsluit met een gezellig funkfeestje. En dat terwijl de meeste van zijn collega's na vele jaren oefenen nog steeds geen fatsoenlijke langspeler kunnen maken. Deze man schudt ze uit de mouw als een goochelaar konijnen uit zijn hoed. Sommigen kunnen gewoon meer dan anderen. Kenny Dixon Jr. is één van die sommigen. Een zoveelste triomf.
http://www.kindamuzik.net/recensie/moodymann/silence-in-the-secret-garden/3289/
Meer Moodymann op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/moodymann
Deel dit artikel: