Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Frank Bongers had bij ons al enige verwachtingen gewekt met zijn debuut en die lost hij meer dan in met zijn tweede Moodlex-langspeler. 24 is vooral een geweldig veelzijdige plaat geworden. House, allerlei gebroken beats, Latin en disco houden elkaar in evenwicht en, teken des tijds, een groot deel van de nummers zijn bovendien ook gezongen liedjes. Vooral de nummers met het krolse en rauwe stemgeluid van Joy in de hoofdrol slaan gensters. Zowel de knetterende feesthouse van het nu al wijd en zijd geplugde 'Just One Look' als de schitterende breaks van d&b-buttswinger 'Clover' genieten van haar uitzonderlijke vocale talenten. Merkwaardig dan dat 'C'est la Jungle', met dezelfde dame in het Frans achter de microfoon, en ondanks goeie broken beats in de ritmesectie, weer wel tegenvalt. Maar dat wordt dan weer ruimschoots gecompenseerd door de nummers die door Dez Mona ingezongen worden.
'Trouble at the Wrong Time' bijvoorbeeld gaat verder in de stijl van 'Clover' en steekt propvol met verrassende drumbreaks, originele structuurwendingen en een licht dreigend sfeertje. Ook het ronduit donkere 'My Loneliness', eveneens met Dez Mona, is een intrigerend beestje dankzij een hoop vreemde geluiden en een stresserige ritmetrack. Maar ook de instrumentals zijn verre van mis.
'Are We Doin It?' is een razend urgente space-disco-house-funky-as-hell stamppot waar het ene goeie idee het andere aflost. De percussieve deep house van 'Right Now' mondt al snel uit in electro met vroege house-invloeden genre Todd Terry, een invloed die feitelijk door geheel de plaat onmiskenbaar is. Bongers slaagt er op één of andere manier altijd wel in om het feel good-sfeertje van de vroege house-scene terug op te roepen, terwijl hij op het gebied van de productie er toch geenszins voor terugschrikt alle mogelijke studiotrucjes uit te proberen. Afsluiter 'I Left My Head Somewhere…' is zo'n epos om U tegen te zeggen: een omineus en onderhuids sfeertje, diepe bassen die dubby tech-house vol gefreak en geflip aankondigen, spokige ambient-porties, het kan niet op. Ons gedacht: weer een zeer veelzijdig plaatje van Moodlex.
http://www.kindamuzik.net/recensie/moodlex/24/5152/
Meer Moodlex op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/moodlex
Deel dit artikel: