http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Monoder | Hunger Forest

Dubtechno uit het depressieve noorden.
CD, Pakkas Levyt

Tekst: René Passet

Publicatiedatum: 22 juni 2009

Nee, zijn naam is geen verbastering van de naam van oude discokoning Giorgio Moroder. De muziek van Monoder is bovendien een stuk minder vrolijk. De Fin, die in het dagelijks leven luistert naar de naam Jussi-Pekka Parikka, gaf zijn album de opgewekte titel Hunger Forest. In het begeleidende persbericht heeft hij het over "zombies of a mental desert", waarmee hij doelt op de bewoners van zijn depressieve woonplaats in Noord-Finland. Waar veel mensen werkloos zijn en het een paar maanden per jaar pikkedonker is.

Daar kan simpelweg geen vrolijke muziek vandaan komen. En dus maakt Monoder donkere ambient techno, waarin de lagere frequenties meer aandacht krijgen dan de hoge en waarbij hij alle tijd neemt om herhalende patronen miniem te verschuiven.

Soms doet het resultaat wat denken aan die andere Fin, Vladislav Delay. Maar Monoders muziek is basaler en nog lang niet zo ontwikkeld in sounddesign als zijn beroemde landgenoot. En daar wringt de schoen een beetje op dit album. Naast sterke en sfeervolle nummers als 'Hunger Forest' en 'Cold Plain View', staan er ook stuurloze frutsels op als 'Mesh', waarin het gesis maar geen structuur wil krijgen.

Monoder heeft potentie, dat is zeker. Maar een strengere selectie had tot een krachtiger resultaat geleid.