• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Monochrome | Éclat

Waar progressie, zoete melodieën en energieke rock elkaar ontmoeten.
CD, Sticksister/Konkurrent

Tekst: Maurice van der Heijden

Publicatiedatum: 20 februari 2006

Het moeilijk voor te stellen dat het zestal Monochrome in een ver verleden onder de naam Dawnbreed begonnen is als hardcore band. Een tijdje lang werden onder beide namen platen uitgebracht maar sinds 2000, na het moedwillig stoppen van de originele drummer, is er voor gekozen om enkel verder te gaan met de mix van zoete pop en heftige gitaarrock dat door Monochrome bedreven wordt.

Hoewel het in het drukke indierock-wereldje stikt van de bandjes die schreeuwen om aandacht is dit getuige Éclat een juiste beslissing geweest. Het songmateriaal omhelst genoeg innovatie om bijna veertig minuten te boeien. In 'Amuse-Bouche' laten de heren en één dame de teugels vieren waar ze net daarvoor in 'Kopfüberkreuz' nog vol in galop waren. Naast deze dynamische overgangen is vooral de wisselingwerking tussen de nasale mannelijke vocalen en de vrouwelijke vocalen van Liza het sterkste punt binnen Monochrome, ondanks dat het heerschap wel een Duits accent laat ontsnappen. Nee, ze zouden zo tussen Pretty Girls Make Graves en Favez passen op een willekeurige bill.

Dat zal nog een flinke organisatie vergen want de bandleden hebben zich – erg praktisch – verdeeld over Zwitserland, Zuid Duitsland en Berlijn. Toch hebben ze een trip door Europa opgezet de komende tijd, waarbij Nederland en België helaas niet worden aangedaan. Jammer, want dit zestal lijkt me zeker de moeite waard om een keer te bezoeken. Wedden dat je niet van een koude kermis thuis zult komen?

http://www.kindamuzik.net/recensie/monochrome/clat/11980/
Meer Monochrome op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/monochrome