http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Molly Hatchet | Locked And Loaded
En de rockdinosauriër, hij sjokte voort.
CD, SPV/Zomba
Tekst: Maurice Dielemans
Publicatiedatum: 17 februari 2003
In de Achterhoek heet het Normaal en in de Verenigde Staten noemen ze zoiets Lynyrd Skynyrd of Molly Hatchet. “I never saw Lynyrd Skynyrd, but I sure saw Molly Hatchet with 38 Special and the Johnny Van Zant Band”, aldus The Drive-By Truckers in ‘Let There Be Rock’ als respectvolle ode aan de Southern Rock. Toen de al legendarische Ronnie van Zant en nog twee andere bandleden van Lynyrd Skynyrd tragisch met een vliegtuigcrash om het leven kwamen, werd eind zeventiger jaren op symbolische wijze het einde aangekondigd van het genre. De opkomst van punk en new wave gaven Southern Rock geen prettig vooruitzicht, maar Molly Hatchet was een van die weinige bands die op succesvolle wijze met de erfenis van Lynyrd Skynyrd aan de haal ging. De rebelse rocksound werd moeiteloos opgezogen in het hardrockgenre, dat tegelijkertijd furore beleefde.
Net als zoveel andere rockbands uit die tijd groeide Molly Hatchet uiteindelijk tot een geliefde rockdinosauriër voor een selecte groep verstokte rockers. De heersende trends en veranderingen in de muziekwereld zijn aan het wereldvreemde Molly Hatchet en hun volgelingen voorbij gegaan. De ruige rebellen van weleer zijn inmiddels een stuk dikker en trager geworden, maar desondanks weten ze nogal altijd een sporthal vol oude rockers te vullen. Eens in de zoveel tijd brengen ze een nieuw album uit, waarop ze het precies datzelfde doen als ze op het album daarvoor deden. Net als het gerevalideerde Lynyrd Skynyrd begeeft Molly Hatchet zich een vicieuze cirkel van touren en sporadisch albums uitbrengen. Stoppen op het hoogtepunt is er niet bij, daar zijn ze allang overheen. Sterven in het harnas lijkt eveneens een moeilijke opgave, want voor iedere dode muzikant staan er gelijk weer tien op.
Als je erover nadenkt, is het een merkwaardige keuze voor een Amerikaanse bluesrockgroep, maar de albumhoezen zijn steevast voorzien van middeleeuwse taferelen, terwijl de rechtdoorzee teksten gaan over niets anders dan whisky en halfontklede vrouwen. De fans vinden het allemaal best, die gaan naarstig op zoek naar hun favoriete Molly Hatchet-shirt voor ieder concert. In het zwart natuurlijk en met dezelfde Barbaarse beschilderingen als de albumhoezen. Een rijkelijk gevulde dubbellaar als deze, met een concertregistratie van een recent optreden in Duitsland, is voer voor hongerige fans. Het is zeker kwalitatief een goede registratie, maar tamelijk sfeerloos door het galmende effect van de concertarena. Hoogst irritant is vooral de luid brullende voorman, die bij iedere song met schorre stem en één voet op de monitor de zaal in schreeuwt of iedereen het nog wel naar zijn zin heeft. Het hoort allemaal bij een grootst rockcircus als Molly Hatchet. Ze weten deze vorm entertainment niet onverdienstelijk te combineren met luidruchtige bluesrock, maar het heeft daarentegen voor buitenstaanders bijna iets lachwekkends. Het zal mij niets verbazen als over tweehonderd jaar in deze recensierubriek een nieuwe cd - of welk ander toekomstig geluidsmedium dan ook van Molly Hatchet besproken wordt. Ik ga er in ieder geval niet op zitten wachten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/molly-hatchet/locked-and-loaded/2505/
Meer Molly Hatchet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/molly-hatchet
Deel dit artikel: