http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
moe. | Wormwood
Knap, maar niet boeiend.
CD, Artist Direct/BMG
Tekst: Alexis Vos
Publicatiedatum: 16 januari 2004
De beste concerten worden nog steeds gegeven door Amerikanen. Het recht van de sterkste zie je alleen daar zo sterk op het podium terug. Daar moeten de bands zich bewijzen en hun fans kweken. Als ze er daar eenmaal genoeg van hebben, verkopen de cd's zich vanzelf.
moe. is afkomstig uit Buffalo, New York en treedt al sinds '91 avond aan avond op. Begonnen als een coverband, ontwikkelden ze zich tot een groep die nu hun eigen mix van americana, blues en progrock maakt. Hun achtste album ziet de vervolmaking van deze sound. Een fris en helder geproduceerd album waar zelfs een paar highway anthems te ontwaren zijn in 'Okayalright' en 'Gone'.
Vijf geschoolde muzikanten bezit moe., met voorman Al Schnier voorop. Zijn gitaarspel verschijnt echter iets te veel op de voorgrond. Het blijft niet alleen bij ellenlange solo's, ook heuse interludes met de gekste effecten worden volgespeeld door de man. Dit neemt de vaart uit het album, dat toch als een geheel gepresenteerd wordt. Wat dat aangaande is moe. nog steeds te veel een live band, die het jammen tot de hoogste kunst heeft verheven. Begint 'Crabeyes' nog met een vette gitaarriff, niet snel daarna schakelen ze over op reggae. En zo wisselen de settings zich te snel en te vaak af. Nergens wordt tot de kern doorgedrongen, en zo vervalt het gros van Wormwood in slappe was. De heren zelf zullen waarschijnlijk ontzettend genieten van al die improvisatie, de luisteraar wordt achtergelaten met een ongemakkelijk gevoel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/moe/wormwood/4955/
Meer moe. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/moe
Deel dit artikel: