Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat moet een mens nog kwijt over Moby, een artiest die feitelijk toch al een tijdje met pensioen is? Zo klinkt hij in elk geval op zijn laatste plaat. Moby heeft namelijk een nieuwe hobby: fotografie. Je vermoedt dat Destroyed er alleen gekomen is om zijn nieuwe foto's in het zonnetje te laten zetten, liefst in de zaterdagbijlage van je favoriete krant. Dat laat zich aanhoren bij de algemene kwaliteit van de nieuwe plaat.
Zoals altijd kun je weinig tegen deze muziek inbrengen. Het is goed gemaakt, luistert lekker weg (zelfs in de energiekere nummers) en slaat door de immer aanwezige licht melancholische synthproductie qua rockrebelgehalte geen deuk in een pakje boter. Zowel je onwetende jonge neefje als diens vader kan er wel iets mee. In H&M en C&A kan-ie nog jaren in de cd-wisselaar.
Muziek voor iedereen dus. Muziek ook die, nu Moby allang miljonair is, zelfs geen moeite meer lijkt te doen om te trendsetten, maar gewoon op het geluk af andermans kunstje herboetseert tot de nieuwe Moby. Daarnaast recycleert hij nog een paar keer zijn eigen werk. Tot er niet meer dan een amechtige en veel minder getalenteerde Bowie voor het nieuwe millennium overblijft.
Je kan veel van Moby zeggen, maar nummers als 'Go!', 'Extreme Ways' en 'Why Does My Heart Feel So Bad?' zijn, zelfs ondanks het vaak al te blatante opportunisme van de muzikale keuzes, wel allemaal klassiekers. Er staat op dit album niets dat ook maar tot aan de hielen van die million sellers komt. Het semispannende 'After' komt nog het dichtst in de buurt van opwinding.
Bryan Adams en Moby hebben nu nog alleen hun hobby gemeen. Nog even en Moby kan als het op gemakzucht en hemeltergende verveling aankomt ook muzikaal een praatje met hem gaan maken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/moby/destroyed/21669/
Meer Moby op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/moby
Deel dit artikel: