Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Missy één van de chefkoks in de hiphopkeuken is, staat buiten kijf. Evengoed staat buiten kijf staat dat producer Timbaland voor minstens een kwart van haar glans mag tekenen. Het duo is sinds Missy’s debuut, Supa Dupa Fly (1997) onafscheidelijk en van die baanbrekende knaller tot en met het teleurstellende This Is Not a Test (2003) breien de twee vernieuwende beat na vernieuwende beat aan elkaar. Allemaal in een hiphopwereld die naarmate de miljoenen binnenstromen steeds meer aan creativiteit moet inboeten en van de luisteraar een luie consument maakt. Voor Missy is dat geen optie, ze leeft voor innovatie, verrassing en frisheid.
Het (bijna) Timbo-loze The Cookbook is wat dat betreft dan ook een kleine teleurstelling, hier weinig vernieuwing, wel een kruiwagen vol glijsoul, frisse hip, bonkende hop en veel, ontzettend veel, plezier om het plezier. Dat is al te horen in de intro van opener ‘Joy’, Missy heeft zich voor The Cookbook voorzien van een aantal Chinees getinte interludes die van banaal naar best grappig lopen en in ieder geval de flow van het album niet verstoren ‘Joy’ en ‘Party Time’ zijn de enige Timbaland-produkties. Van die twee is alleen ‘Joy’ noemenwaardig met zijn minimale zuigbeat, al hebben The Neptunes die al eens beter neergelegd op ‘Drop It Like It’s Hot’. Elliott stoft oude raspaardjes als Slick Rick en Grand Pubah af en laat ze sprankelen op respectievelijk ‘Irresistable Delicious’ en ‘My Struggles’.
Missy’s grootste kracht is haar vocale diversiteit, ze huppelt van brutale raps naar zwoele soulcroons. Haar eigenwijsheid heeft ze op The Cookbook te danken aan The Neptunes die met ‘On & On’ voor een spacebeat zorgen die zowel verwart als verbaast. Single ‘Lose Control’ dat helemaal drijft op de beat van technoklassieker ‘Clear’ van Cybotron geeft zijn geheimen wel erg snel prijs en irriteert na een tijdje zelfs, niet in het minst door toedoen van brulboei Fatman Scoop.
Blijven over de klassieke r&b van ‘Meltdown’, de opzwepende beatsoep van producer Rich Harrisson die ‘Can’t Stop’ heet en een cameo van megasensatie M.I.A. tijdens afsluiter ‘Bad Man’. Waar het grootste deel van de hiphopwereld bijna stilstaat weet Missy Elliott nog steeds en ook zonder Timbaland te overtuigen met een eigenwijs album dat als weinig vernieuwend maar wel als ultieme plezierverschaffer de boeken in gaat. Good job, chief.
http://www.kindamuzik.net/recensie/missy-misdemeanor-elliott/the-cookbook/10113/
Meer Missy \"Misdemeanor\" Elliott op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/missy-misdemeanor-elliott
Deel dit artikel: