Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Miss Antarctica heeft het geschopt tot de regiofinale van de Grote Prijs in Hilversum en het voorprogramma van aankomende tour van Keith Caputo, dus het moet een groep mensen aanspreken. Ik hoor daar niet bij.
Het geluid van Miss Antarctica zou je kunnen omschrijven als Belgisch. Toch typisch voor een band bestaande uit een Engelsman, een Amerikaan en 2 Nederlanders. Mijn probleem is dat het allemaal zo ontzettend binnen de lijntjes is. De liedjes zijn breekbaar en melancholiek bedoeld, maar keurige arrangementen en spel zitten de echte Will Oldham zwartheid in de weg. En de songs zijn nou ook weer niet zo goed gearrangeerd dat ze zich kunnen meten met iets als Becks Sea Change. En die gitaaruitbarstingen komen nog niet in de buurt van de orkanen die The Bad Seeds kunnen optrekken om Nick Cave te begeleiden bij het haar uittrekken.
Ik ben dus niet onder de indruk. Maar als je fan bent van pak ‘m beet, Bettie Serveert, of bij de groep onbegrijpbaren hoort die Zita Swoons I Paint Pictures On A Wedding Dress beter vindt dan Life = A Sexy Sanctuary (heiligschennis!), dan zou Miss Antarctica best je ding kunnen zijn
http://www.kindamuzik.net/recensie/miss-antarctica/home-is-where-the-heart-can-never-heal/3865/
Meer Miss Antarctica op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/miss-antarctica
Deel dit artikel: