Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Folk en techno hebben veel meer gemeen dan je zou denken. Hoewel de verschillen voor zich spreken, zijn er genoeg overeenkomsten te bespeuren, bijvoorbeeld de donkere en soms kille sfeer, het minimalistische karakter en de aantrekkingskracht op jonge mensen. Beide muziekgenres zijn bovendien behoorlijk underground. En ook al komt er op dit tweede album van de Finse folkzangeres geen vonkje elektriciteit aan te pas, het is dus niet zo verwonderlijk dat Mirel Wagner de samenwerking zoekt met Vladislav Delay, een producer uit de wereld van minimal techno.
Een heerlijk warme en broeierige souljazzstem als die van Wagner is redelijk uniek te noemen in deze tijdloze muziekstroming van feeërieke fluisterstemmen. Zeker voor deze tijd mag je spreken van een zeldzaamheid. Uit het verleden kennen we dit wel een beetje van soulfossielen als Roberta Flack, Nina Simone en Terry Callier, maar ook dit zijn toch allemaal artiesten die volstrekt hun eigen interpretatie loslaten op authentieke muziek. De Afro-Amerikaanse invloeden zitten bij Wagner voornamelijk in de bewonderenswaardige zangtechniek.
Dat Wagner het levenslicht in Ethiopië ziet en voor de rest in Helsinki opgroeit, is overigens best bijzonder te noemen. Het is alsof die twee totaal verschillende werelden op natuurlijke wijze in haar stijl zijn verwerkt. Behalve dat ze een esoterische sfeer creëert, ontstaat ook een bepaalde gelaagdheid in haar overwegend kale songs. Door die zwevende aard van het materiaal vergeet je vaak dat de enige bagage van de zangeres uit vocalen en akoestische gitaar bestaat. Daarnaast is er veel durf voor nodig om je zo ontzettend kwetsbaar op te stellen.
Net als Wagners voortreffelijke en titelloze debuut uit 2011 is dit album geen licht verteerbare kost. Hoewel het simpele artwork en de enigszins pretentieuze albumtitel misschien enige verlichting lijken te beloven, neemt ze met deze plaat opnieuw een triomfantelijke duik in de duisternis. Dit is ook geen verzameling liedjes, maar een revolutionaire reis door de menselijke ziel. Vergeet je zaklamp dus ook niet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mirel-wagner/when-the-cellar-children-see-the-light-of-day/25289/
Meer Mirel Wagner op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mirel-wagner
Deel dit artikel: