http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Mirah | C'Mon Miracle
Mirah overtuigt.
CD, K/Konkurrent
Tekst: Joris Heemskerk
Publicatiedatum: 21 juni 2004
Als je alle instrumentatie wegstript klinkt Mirah Yom Tov Zeitlyn alsof ze aan je bed zit - 's ochtends vroeg, net voordat je op moet staan, begint ze te zingen, een stem zo zoet als verse honing. Wanneer je je ogen opendoet gaat ze rustig verder, met haar blik lijkt ze te zeggen: "rustig maar, het is nog vroeg, je hoeft je niet te haasten." En dus blijven we nog even liggen, Mirah kijkt naar de grond als ze zingt of met een glazige blik naar buiten, waar de zon zijn eerste stralen laat vallen over de met frisse dauw bezaaide weiden. Mirah is er, ze is bij je, je bent bij haar en het voelt fijn.
C'mon Miracle is Mirah's vierde album, het eerder dit jaar verschenen coveralbum niet meegeteld. Vanonder de beschermende vleugels van Microphones' Phil Elvrum kruipt ze langzaam uit haar schulp om zich met een zachter en vrouwelijker Microphones-geluid te bewijzen als waardig soloartiest. Met Advisory Committee dat in 2001 uitkwam mochten we daar al eens van proeven - vooral het gelaagde 'Cold, Cold Water', maakte diepe indruk. Het nummer was van een dusdanig niveau dat de rest van het album er een beetje bij verbleekte. Nu is er C'mon Miracle en is Mirah volwassener - niet minder naïef, maar het lijkt of ze weet wat ze wilt. C'mon Miracle is een album dat Mirah's klasse en drang naar muzikaal zelfbehoud tekent. Rustiger dan vorige albums, ingetogener, haast van een pastorale sereniteit, maar nooit saai.
De rammelende Microphones-produktie is goed hoorbaar, minder dan op vorige albums maar door Elvrums bijdragen immer aanwezig. Vooral de holklinkende snaredrums, en de fanfare-achtige opbouw van sommige nummers tekenen dat beeld. De inventieve melodielijnen in haar zang zijn catchy, poppy misschien zelfs. Melancholische strijkers vergezellen Mirah's rustige vocalen op het intieme openingsnummer 'Nobody Has to Stay', het politiek getinte anit-Israëlnummer 'Jerusalem' heeft evenals 'The Light' een typische Mirah/Microphones-opbouw, roffelende drums met oplaaiende zanglijnen, even afremmen en weer versnellen. Haar bezoek aan Buenos Aires vorig jaar zorgt voor een prettige Latin-tic bij nummers als 'Don't Die in Me' en 'The Dogs of B.A.' (B.A. = Buenos Aires).
Een mooi geheel en door die Latin-tint gevarieerd genoeg. Mirah mag van mij nog meer gaan reizen om zo al die invloeden meesterlijk te laten integreren in haar lieflijke singer/songwriter-experimentele-indiepop. Ik kan niet wachten totdat ze naar het Verre Oosten vetrekt. Maar voor nu is er C'mon Miracle en dat is heerlijk genieten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/mirah/c-mon-miracle/6386/
Meer Mirah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mirah
Deel dit artikel: