Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ongetwijfeld is Minus Story charmant bedoeld. Je ziet ze zo voor je: zo’n wereldvreemd snuitertje dat zijn zielenleed fijn van zich afzingt, begeleid door prettig zwalkende muziek die door zijn al even onbegrepen bandleden met opzet houterig en moeizaam wordt gebracht. Heel ontroerend en erg artistiek verantwoord allemaal.
Hoe oud zou die zanger van Minus Story eigenlijk zijn? Het lijkt er verdacht veel op dat Jordan Geiger een puberend mannetje van een jaar of veertien is. Niet de teksten - waar natuurlijk wel veel duisternis, dood en verdriet bij komt kijken - maar Jordans zangstem is hier verantwoordelijk voor. Het klinkt warempel of hij de baard in de keel heeft. Een iel overslaand stemmetje dat maar door blijft mekkeren over ellende en verderf.
Hoewel Geigers zangstem mij koude rillingen bezorgt en ik zijn teksten liever laat voor wat ze zijn, heeft Minus Story toch iets aantrekkelijks. Zo heel af en toe schemert er een zekere Sturm und Drang door. Een ‘heilig moeten’ dat de muziek ineens interessant en meeslepend weet te maken. Zo is het afsluitende ‘In Our Hands’ een prachtig, lofi rockliedje. En zo heel af en toe zwalkt de muziek net zo prettig als Will Oldhams muziek deed in zijn Palace-dagen. De muziek van Minus Story is echter psychedelischer van aard en klinkt een stuk rommeliger. Experimentele lofi rock, met piano en orgeltjes die de muziek van Sparklehorse in gedachten roepen. Niet zonder enig bombast, maar toch best aardig.
Uiteindelijk is de rommelige muziek van Minus Story best te pruimen. Geef ze alleen even de tijd of drink er een flinke borrel bij. En als je dan genoeg drinkt, valt Geigers zangstem ook wel mee. Proost!
http://www.kindamuzik.net/recensie/minus-story/no-rest-for-ghosts/11268/
Meer Minus Story op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/minus-story
Deel dit artikel: