Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Echt vlekkeloos musiceren kunnen de leden van Minus Story niet. En echt goed zingen kan Jordan Geiger ook niet. Ondanks dat alles is deze band uit Kansas, Amerika een erg prettig klinkend neopsychedelisch gezelschap.
De band zelf gaat prat op hun 'wall of crap', zoals deze zijn eigen muziek omschrijft. De groep stapelt raar geluidje op raar geluidje, totdat uit al dat geklooi iets onstaat waar de band tevreden mee is. Een succesvolle werkwijze, zo bewijzen ze op hun vierde cd.
Er iets aan de naïeve piepstem van Jordan Geiger, die meer dan eens doet denken aan de geniale weirdo Daniel Johnston, dat totaal ontwapenend werkt. Net als de muziek, die nergens virtuoos is maar wel o zo meeslepend, en bovendien verslavend werkt. Alsof je The Flaming Lips met Daniel Johnston op zang hoort.
Geen overdonderende arrangementen, geen geniale pophooks, geen technisch perfecte muzikanten en toch een verslavend plaatje van deze ontwapenende Amerikanen. Dit is rammelpsychedelica van de bovenste plank.
http://www.kindamuzik.net/recensie/minus-story/my-ion-truss/15647/
Meer Minus Story op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/minus-story
Deel dit artikel: