Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl in 1978 op veel Nederlandse concertpodia de punk regeert, gaan sommige muzikanten verder dan dat. Een van hen is Wally van Middendorp, die vanuit een – toen nog – nieuwbouwflat in Amsterdam Slotermeer probeert het mechanische van die tijd in muziek te vangen. Hij doet dat, samen met een aantal andere muzikanten dat de avant-garde niet schuwt, onder de naam Minny Pops. Het leidt in 1979 tot Drastic Measures, Drastic Movement, een plaat die met name in Engeland op zijn compromisloze waarde wordt geschat.
Het heropgerichte Factory Benelux geeft het album opnieuw uit en bij beluistering blijkt waarom. Natuurlijk heeft de tijd de muziek van Minny Pops vijfendertig jaar later ingehaald, maar het schijnbaar richtingloze gitaargekras dat tegen de Korg MS20-synthesizer opbokst werkt je nog steeds danig op de zenuwen. En dat was juist de bedoeling van Minny Pops: het maken van vervreemdende geluiden die je in verwarring achterlaten, in de geest van Cabaret Voltaire en Suicide.
De bewust met een Nederlands accent gedeclameerde Engelse woorden van Van Middendorp, gekoppeld aan een spookbas, dissonante gitaren en stuurloze elektronica laten je voelen dat de artistieke vrijheid van de punk tot grensverleggende muziek kon leiden. Die je tegenwoordig in het gezapige Nederlandse muziekklimaat, uitzonderingen zoals Knalpot daargelaten, helaas met een vergrootglas moet zoeken.
De bonus-cd omvat een registratie van het optreden dat het uit zijn as herrezen Minny Pops in 2012 in Amsterdam gaf. Heel wat jaartjes ouder, maar met een onveranderde tegendraadsheid speelt de band Drastic Measures, Drastic Movement integraal. De elektronica is naar de achtergrond verdreven ten faveure van echte drums en onverwachte instrumenten zoals banjo(!). Het leidt tot een zangloze uitvoering van 'Dolphins Spurt', dat niettemin toch herkenbaar blijft.
Het geeft de ongrijpbaarheid van de groep aan, die zowel lichtzinnig als donker-effectief uit de hoek kan komen, getuige de fijn overstuurd klinkende cover 'R.U.21'. Geen gelul over tijdgeest, maar gewoon met een banjo op de achtergrond het publiek op het verkeerde been zetten. Dat was kennelijk het onverminderde doel van Minny Pops anno 2012. De band die de schets tot kunst verhief en verheft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/minny-pops/drastic-measures-drastic-movement/25493/
Meer Minny Pops op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/minny-pops
Deel dit artikel: