http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Minimum Chips | Lady Grey
De anti-podische Stereolab.
CD, Moteer/Baked Goods
Tekst: Sid Meuris
Publicatiedatum: 11 oktober 2006
Om de één of andere reden is het Australische Minimum Chips bezeten door thee. Hun eerste album heette Kitchen Tea Thankyou, en nu weer Lady Grey, naar de beruchte Earl Grey. Maken ze zelf ook straffe thee, of is het maar een waterachtig kopje met een nat speculoosje er bij? Welaan, wie het werk van Stereolab en Broadcast een beetje kent, gaat hier niks nieuws vinden. Af en toe zijn ze subtieler dan die twee bands, maar dan is het wel oppassen dat hun sound niet zodanig superflu wordt dat hij gewoon oplost in het ijle.
Opener ‘Cold Day’ is daar een voorbeeld van. Atmosferische gitaren en spaarzame drums begeleiden iel rondzwadderende zang naar een resultaat dat te hard aan Julee Cruise’s mouw trekt. Ook de titelsong heeft niet veel meer te bieden dan een bombastisch orgeltje en een overduidelijk naar Gainsbourgs boudoir lonkend Lolita-stemmetje.
‘Black’ drijft op hetzelfde subtiele motorik-afgeleide als Stereolabs energiekere nummers, maar houdt zich harder in. De ’Lab zou in dit soort songs nog een paar minuten verder jammen, terwijl Minimum Chips het bij een 'popfähig' 3:20” houdt. Het agressievere ‘Eating out’ is dan weer veel te kort. Verwrongen elektronica en in- en uitfadende gitaren worden voorzien van een zich vergalloperende beat, die zichzelf te snel uitschakelt.
‘Know You too Well’ is hun mooiste song. Hakkende gitaren voorzien de zang en orgel, die dezelfde zachte melodie aanhouden, van de nodige spreekwoordelijke ballen. Als zangeres Nicole Thibault op het einde van de song bijna over de schreef gaat, heeft dat een kortstondig betoverend effect.
Dan gaan ze echter nog een paar songs door met steeds dezelfde naar lampenversterkers en analoge synths geurende sound en begint de verveling in te zetten. Zelfs als ze in ‘Trouble Free’ in een hogere versnelling schakelen, veroorzaakt dat niet veel opwinding.
Lady Grey is eigenlijk een compilatie van een aantal releases die enkel in Australië uitkwamen en nu de sound van Minimum Chips wereldkondig zouden moeten maken. De cd klinkt echter té afgelikt en bedeesd en Minimum Chips mist de inventiviteit van hun grote voorbeelden. Misschien moeten ze zich maar eens heruitvinden als zo’n typische Australische tributeband en zichzelf omdopen in 'The Australian Stereolab', 'Broadcast From Down Under' of 'The Jane Birkangaroo Implosion'.
http://www.kindamuzik.net/recensie/minimum-chips/lady-grey/14122/
Meer Minimum Chips op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/minimum-chips
Deel dit artikel: