Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sacramento USA, als ik het openingsnummer wat dezelfde titel heeft zo hoor, is het een plaats waar het depressiegehalte vele malen hoger is dan in de rest van Amerika. “Sundaymorning in this town, they always seem to get me down”, Milwaukee is niet het vrolijkste bandje op aarde. Dat hoeft ook niet, de grote namen van de alternatieve wereld hebben allen als kwaliteit de cynische en mineure emotie die in hun muziek ligt. De trieste toon van dit album schaart ze daarmee wel in dat rijtje maar dan ook puur om de inhoud. De kwaliteit is niet van een dermate hoog niveau en dat komt door het gebrek aan afwisseling. Teveel gebruik maken van hetzelfde concept. Aardig rockende gitaarriedeltjes en treurige teksten gezongen op een kwetsbare manier.
Milwaukee bestaat uit enkele oudbandleden van de schijnbaar invloedrijke rockgroep Far uit Sacramento. Nadat deze band uit elkaar ging besloten twee bandleden verder te gaan onder de naam Milwaukee. Met wat versterking leveren ze met ...In Sounds hun eerste langspeler af. Nou ja, langspeler. Het album blaast op minuut 30 zijn laatste vermoeide album uit. Alle nummers zijn voorzien van aardige zang. Een beetje neigend naar powerpop af en toe, af en toe een vleugje emo. Alles bij elkaar acht indiepopnummers met helder rockende gitaren en een snik in de teksten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/milwaukee/in-sounds/3141/
Meer Milwaukee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/milwaukee
Deel dit artikel: