Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Elk land zijn eigen americana band. In Italië hebben ze voor authentieke rootsmuziek de band Midwest. Een weinig originele naam, zoals ook hun muziek geen nieuwe invalshoek weet aan te doen. De band zoekt het bij de Bob Dylan uit de mid-zeventiger jaren. Dus krijgen we veel tekst uit de mond van Matteo Gambacorta – die ook als zanger teveel als Dylan wilt klinken dan ons lief is -, wat basisakkoorden achter elkaar gezet en de smaakvolle aankleding van een wurlitzer, viool , pedal steel en trombone.
De composities blijven echter mijlenver achter bij het niveau van de oude meester. Whatever You Bring We Sing treuzelt en trekkebeent zicht een halfuur aan je voorbij zonder dat er ook maar één noemenswaardig moment te ontdekken valt. Ook niet als de Italianen op ‘Odd Fair’ knipogen naar de huidige bevelhebber van de betere popmuziek: Jeff Tweedy. Het tweede album van de vijf mannen uit Varese is dan ook geheel overbodig in de stortvloed aan americana-releases. Laat dat nu net ook de conclusie geweest zijn van collega Pek in zijn recensie over hun debuutplaat. Hardleerse jongens dus. Maar ach, zolang ze in Italië blijven hebben u en ik er geen last van.
http://www.kindamuzik.net/recensie/midwest/whatever-you-bring-we-sing/10411/
Meer Midwest op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/midwest
Deel dit artikel: